Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Als alles is vergeven

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Als álles is vergeven – PopUpGedachte woensdag 27 januari 2021

Reljongeren op Urk zamelen geld in voor teststraat, kopt een nieuwsbericht. Ja, moppert er direct één, dat had beter niet gehoeven, hè? Eerst alles kort en klein slaan en dan de held uithangen met je euro’s. Een begrijpelijk en misschien zelfs invoelbaar cynische reactie. Maar zoals eerder beweert: geloof in de christelijke traditie zou niet tegenover ongeloof in bepaalde dogma’s moeten staan, geloof betekent ten diepste niet een bepaalde hoeveelheid overtuigingen voor waar aannemen, geloof zou ten diepste de tegenhanger van cynisme moeten zijn. Geloof, hoop, liefde – die drie. Het klinkt misschien wat zouteloos, maar het is dat met regelmaat niet.
Zout in je wonden, dat kan het wel zijn. Zout dat reinigt en verrekte pijn doet. De voorloper van pijnloze jodium, waarvan je moeder zei dat het wat zou prikken – maar dat dit betekende dat het werkt. Dat weet je dus niet meer, hè, met die nieuwe pijnloze wondontsmetters. Je weet niet of het werkt, want het verkoopt beter als het geen pijn doet.

We weten natuurlijk niet wie het zijn die geld inzamelen en waarom en of het een nieuw staaltje bravoure is, maar het is ook niet belangrijk. Het is vooral interessant om de eerste afwijzing te voelen van zo’n gebaar – omdat je het nog steeds niet goed kunt verkroppen dat zij, dat tuig, er vrijelijk zo’n bende van kon maken en dus nog niet klaar bent voor vergeving of waardering of het omdenken ervan. Het kost ook wat lenigheid van geest want het veronderstelt dat je tegelijkertijd in staat bent om je op te winden over geweld en te dealen met het feit dat door een avondklok, coronamaatregelen, ontbrekende voetbalwedstrijden en mogelijk opruiende politieke partijen groepen mensen beginnen te slopen en te vernielen – dát voelen én zien dat diezelfde mensen een dag later elkaar een appje sturen waarin ze mogelijk iets roepen als: kom we gaan die teststraat herbouwen, want het is toch ook wel lullig. En dan even dat geld bij elkaar leggen.

Kan ik die ‘bekering’, want dat is toch wel, vieren? Is het wel bekering, zegt een derde. Of is het gewoon dezelfde bravoure? Hoe diep zit het eigenlijk? Tsja, dat weten we dus niet en waarom wil je het eigenlijk weten. Kan ik ooit het hart van een ander werkelijk begrijpen? Ken ik het mijne eigenlijk wel? Hier liggen de feiten: er wordt genoegdoening gezocht. Dat kale feit is een feestneus waard. Paulus doet er niet zo moeilijk over. Hij voorziet in zijn tijd al een periode waarin offers en priesters en een gang naar de tempel met een schaap uit je kudde of een hoeveelheid graan om een zonde-offer te brengen en daadwerkelijk te laten zien hoe het je spijt – met een akkoord van de priester – allemaal niet meer nodig is. Omdat álles vergeven is. Hij schrijft vanmorgen dit:

Paulus aan de Hebreeën;

Dit is het verbond dat ik na die tijd met het volk van Israël zal sluiten – spreekt de Heer: In hun hart zal Ik mijn wetten leggen, in hun verstand zal Ik ze neerschrijven, en even verder staat er: ‘Aan hun zonden en hun wetteloosheid zal Ik niet meer denken.’ Waar dat alles vergeven is, daar is geen offer voor de zonde meer nodig.

Een paar gasten waren het kwijt op de nacht van de vernielde teststraat – maar dan zijn er anderen die het allemaal de eer te na vinden van de Urkse jongeren en beginnen in te zamelen. Teller staat op 10.000 euro. Is dat een offer voor de zonde? Ik denk het niet. Het is iets anders: het laat zien dat er geen offer voor de zonde meer nodig is, want men weet het wel. ‘Er moet recht gedaan worden, die gasten die dit op hun geweten hebben, moeten voor de rechter’ zegt de initiatiefnemer. Maar wij vinden dat we met elkaar hier iets voor moeten betekenen.

Het is niet alleen een kijkje in het hart van Urker jongeren, maar ook vooral in dat van mezelf. Kan ik zo’n doneeractie volop vieren – of wil ik eerst de priester zijn of zien die spijt en zondeoffers en gewetenswroeging ziet? Mag het zondeoffer eraf en zie ik hoe diep bij zovelen in harten en verstand wetten gegrift staan en dank ik de Eeuwige voor dat wat ik daarin zie gebeuren?

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst en vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--