Loes Hegger debuteert met boek: ‘Villa De Wartburg’

Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar als je in de jaren vijftig en zestig uit het klooster trad, had je een groot probleem. Een afvallige priester verloor letterlijk alles. Herman Hegger – zelf ex-priester en medeoprichter van de EO – ving samen met zijn vrouw Willy vanaf 1962 lotgenoten op in De Wartburg in Velp.

Je zoektocht naar het verleden begon toen je acht jaar geleden het gastenboek van De Wartburg las.

“Ik was vijf jaar toen wij hier kwamen wonen en op mijn zeventiende ging ik het huis uit. Ik nam afstand van het geloof en het werk van mijn vader. In 2013, een jaar na zijn overlijden, vond ik het gastenboek van De Wartburg op zijn studeerkamer. Ik las de lovende afscheidswoorden van alle tijdelijke bewoners en viel bijna van mijn stoel. Ik had slechts een aantal mensen onthouden. Er hebben véél meer mensen gewoond dan ik dacht. Mijn interesse was gewekt.”

Hoe kwam je uiteindelijk op het idee om er een boek over te schrijven?

“Ik begon uit pure nieuwsgierigheid. Ik hoorde mijn moeder uit – zij leefde toen nog – en reconstrueerde zo het verhaal. Zij gaf me de adressen van de oud-bewoners, en zo kwam ik weer in contact met ex-priesters en oud-medewerkers. Het leverde een berg aan verhalen en informatie op. Ergens in het proces besloot ik er een boek van te maken. Ik wilde het zo opschrijven dat elke lezer – kerkelijk of niet-kerkelijk – het zou begrijpen.”

‘Op driekwart van mijn onderzoek haalde de Bijbel me in,’ schrijf je. Wat bedoel je daarmee?

“De feiten wist ik wel. Mijn vader had me bijvoorbeeld verteld dat hij zichzelf moest kastijden in het klooster. Maar ik had nooit tot me door laten dringen wat dat betekende. Tot ik het bij het schrijven voor me probeerde te zien. Veel kinderen – ook mijn vader – waren 12 toen ze naar zo’n seminarie gingen. Vanaf dat moment werden ze losgeweekt van hun familie en gezinsleven. Met de ogen van nu denk ik: wat keihard eigenlijk. Toen ze bij ons kwamen, waren veel ex-priesters niet alleen materieel ontheemd, maar ook volledig de kluts kwijt. Terugkomend op je vraag: ik ontdekte op een gegeven moment dat als je niets uitlegt over het geloof en de Bijbel, je niet snapt hoe grondig die verwarring was voor de ex-priesters.”

Wat zouden je ouders van het boek vinden?

“Ik krijg meteen een brok in mijn keel… Mijn vader zei altijd al dat ik een schrijver in me had. Het zou hem dus niet verrassen dat ik met een boek kom. Wél zou hij stomverbaasd zijn dat het over De Wartburg gaat, want daarin toonde ik tijdens zijn leven nog weinig interesse. Hoe dan ook zou het mijn ouders verblijden dat De Wartburg niet als een vergeten verhaal in de geschiedenis verdwijnt.”