Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Marieke (59) is al bijna veertig jaar kleuterjuf

’Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn beroepskeuze’

Marieke Buursema (59) is al sinds 1983 werkzaam als kleuterjuf. In al die jaren voor de klas, is er heel wat veranderd. Toch staat Marieke nog altijd met heel veel plezier voor de klas. “Kinderen blijven gelukkig gewoon kinderen.”

Deel:

Al op zeer jonge leeftijd wist Marieke wat zij later als zij groot was wilde worden. “Omdat ik een vroege leerling was, mocht ik maar kort kleuteren. Ik vond het vreselijk dat ik al naar de ‘grote school’ moest. Zo klein als ik was, bedacht ik dat ‘juf worden’ de enige manier was om weer naar de kleuterschool te kunnen gaan. Vanaf dat moment nam ik mij stellig voor om later juf te worden.”

Marieke vertelt dat zij op de lagere school niet bepaald uitblonk. “Pas in groep vijf, toen ik een leerkracht kreeg die mij op de juiste manier wist te motiveren, begon ik mijn best te doen.” Hierdoor kon zij de opleidingen volgen die nodig waren om leerkracht te worden.” Marieke startte op negentienjarige leeftijd als kleuterjuf. “Ik was echt nog een meisje toen ik begon. Onvoorstelbaar dat ze mij destijds een klas vol kleuters hebben toevertrouwd. Toch vond ik het toen heel gewoon en voelde ik me als een vis in het water voor de klas.”

Parttime werken was ongebruikelijk in die tijd

Marieke leerde haar man tijdens haar opleiding kennen.  “Niet lang nadat ik voor de klas stond zijn we getrouwd en kregen we kinderen. In die tijd was parttime werken nog ongebruikelijk. Je werkte fulltime of je werkte niet. Helaas was een fulltimebaan niet haalbaar in combinatie met het gezin, dus stopte ik noodgedwongen met werken.” Toen haar oudste dochter naar school ging, kreeg Marieke de vraag of zij af en toe als juf zou kunnen invallen op school. “Langzaam maar zeker rolde ik opnieuw het onderwijs in en stond ik steeds vaker voor de klas. Toen onze jongste zoon naar school ging, we hadden toen inmiddels zes kinderen gekregen, ben ik parttime gaan werken en kreeg ik een vast contract.” 

Marieke merkte dat het haar goed deed om weer te werken. “Ik werd erg vrolijk en blij van mijn rol als kleuterjuf. Vanaf die tijd, inmiddels alweer twintig jaar geleden, sta ik vier dagen in de week voor de klas. Eén dag in de week houd ik bewust vrij als oppasdag voor mijn kleinkinderen.” Marieke geniet met volle teugen van een klas vol kleine kinderen. “De uitspraken van kinderen zijn vaak zo hilarisch! Zo is mij altijd bijgebleven wat een kleine jongen tegen mij zei, toen ik nog maar net voor de klas stond. De pauze was afgelopen en alle kinderen moesten meehelpen de spelmaterialen in de schuur te zetten. Hij zei: ‘Juf, u lijkt de koning van Egypte wel! Ik moet zo hard voor u werken!’”

Veranderingen in het onderwijs

De afgelopen jaren is er veel veranderd in het onderwijs. “Toch zijn er dingen die altijd hetzelfde zijn gebleven”, aldus Marieke. “Kinderen blijven gelukkig gewoon kinderen. Als ik terugdenk aan mijn beginjaren voor de klas vind ik dat het er destijds allemaal wel meer ontspannen aan toeging dan tegenwoordig. Je gaf les en had daar niet allemaal groepsbesprekingen en verbetertrajecten naast. Dat is tegenwoordig wel anders, want je bespreekt regelmatig je groep en maakt groepsplannen. Marieke vindt de veranderingen in het onderwijs niet per se negatief. “We werken veel doelgerichter en ik ben zelf ook veel bewuster gaan lesgeven. Daarnaast ben ik tijdens het digitaliseringsproces mee ontwikkeld. Ik gebruikte nooit een computer, maar moest opeens van alles leren om bij te kunnen blijven in het onderwijs. Ik zie hier absoluut de voordelen van in; het heeft veel gemak gebracht.”

Ook het kleuteronderwijs is door de loop der jaren erg veranderd. “Het is schoolser geworden en er wordt veel van kinderen verwacht”, vindt Marieke. “Tegenwoordig komt er gelukkig weer meer aandacht voor het belang van spelen. Om tot leren te kunnen komen, moet een kind goed in zijn vel zitten. Onderwijs geven aan kleuters, is vooral ruimte geven aan het spelen en dat spel, waar nodig, te begeleiden. Ik ben van mening dat kleuteronderwijs een vak apart is. Momenteel volg ik de opleiding tot Jonge Kind Specialist, om beter op te kunnen komen voor het belang van kleuters.” 

Tegenwoordig weten ze allemaal wel iets van letters als ze op school komen

Kinderen spelen tegenwoordig minder buiten dan vroeger. “Het is duidelijk te merken dat ze minder bewegen en meer achter een schermpje zitten. Hierdoor zijn kinderen wel mondiger geworden dan vroeger. Tegenwoordig weten ze allemaal wel iets van letters als ze op school komen. Vroeger mochten we in de kleuterklassen geen letters aanbieden; anders hadden ze in groep drie niks meer te doen. Daar kom je in deze tijd niet meer mee weg; ze kennen al veel letters en weten vaak feilloos de juiste lettercombinaties in te vullen om naar hun favoriete websites te kunnen gaan.” 

Het nadeel is wel, dat nog maar weinig kinderen op de juiste manier een schaar kunnen vasthouden en kunnen knippen als ze op school komen. “Er wordt veel minder geknutseld dan vroeger.” Marieke heeft wel een vermoeden wat daar de reden van is. “Je hebt beperkte tijd per dag en de tijd die een kind achter het schermpje doorbrengt, gaat af van de tijd die zij hebben om buiten te spelen of te knutselen.” Ze wil echter niet te negatief doen over een tablet of een computer. “Ik begrijp heus wel hoe aantrekkelijk dit voor zowel kinderen als ouders is. Zeker als ouders druk zijn, is het een keuze die makkelijk wordt gemaakt.” .”Marieke is blij dat ze tegenwoordig ondersteuning krijgt van een onderwijsassistente. “De groepen zijn groot en je komt handen tekort! Toch kan ik niets bedenken wat ik liever zou willen doen dan voor de klas staan. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn beroepskeuze!” 

Geschreven door

Rita Maris

--:--