Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Met elke golf kan er wat nieuws aanspoelen’

Maarten Brugge is strandjutter en hoteleigenaar op Texel

Maarten Brugge (41) is eigenaar van Hotel De Waal op Texel. Samen met zijn vrouw Belinda nam hij het hotel in 2015 over van zijn schoonouders. De inrichting spreekt de taal van de zee.

Deel:

Al van kinds af aan jut Maarten, en sinds de overname verwerkt hij zijn vondsten in het interieur. “Bij het inchecken zeg ik weleens tegen mensen: ‘Als je hout tegenkomt op het strand, neem het vooral mee. Al het hout in dit hotel is namelijk aangespoeld.’ Mensen zijn dan vaak verrast, omdat je dat op het eerste oog niet direct ziet.” Met zijn gasten gaat Maarten soms naar het strand om ze meer te vertellen over het jutten. Die tekst en uitleg geeft hij ook graag in zijn ‘juttershut’ achter het hotel. Uit een houten kast haalt hij dan verschillende spullen tevoorschijn, zo aangespoeld uit de zee. “Terwijl mensen hier eten, vertel ik verhalen achter de gejutte spullen.”

Gelegenheidsjutters

“Als kind ging ik al met mijn opa mee het strand op. Hij was, net als mijn vader trouwens, jutter: iemand die op het strand naar aangespoelde spullen zoekt.” De spanning voor wat je gaat tegenkomen, maakt het volgens Maarten erg leuk. “Mijn opa zei: ‘Met elke golf kan er wat nieuws aanspoelen. En dat is zo. Het kan van alles zijn. Negen van de tien keer ligt er niks, maar dan heb je wel een heerlijke ochtend op het strand gehad.”

Maarten vertelt dat de bezigheid jutten uitsterft. Er spoelt minder aan én het is niet meer noodzakelijk. “Vroeger, in mijn opa’s tijd, was het een kwestie van overleven. Alle extraatjes kwamen van het strand. Mijn opa zei altijd: ‘We hebben het nooit slecht gehad, maar als we boter op ons brood hadden, was het aangespoeld.’ Als er wat te halen valt, heb je veel gelegenheidsjutters. Maar als ik ’s morgens een rondje over het strand fiets, kom ik eigenlijk nooit iemand tegen.” Wel spoelt er nog genoeg aan om het hotel een juttersuitstraling te geven. Zo zijn de sleutelhangers gemaakt van oude netten, zijn de lampenkappen gemaakt van scheepsboeien en is de kapstok gemaakt van een houten roer.

Tussenstop op Texel

Maarten laat het Nike-kinderschoentje zien
Maarten laat het Nike-kinderschoentje zien. Credits: nbsp;Nathalie van der Straten-Folkertsma.

Maarten jut daarnaast spullen die hij niet omtovert tot meubels voor in het hotel. “Het meeste is rommel, maar het is wel rommel met een verhaal.” Zo vertelt hij over een Nike-kinderschoentje dat de tocht vanuit Amerika heeft overbrugd, een roze My little pony-speelgoedpaardje dat hij overhield aan de containerramp uit 2019 en over een bijzondere flessenpost. “Even kijken of ik die kan vinden,” mompelt hij, terwijl hij door een dikke map bladert. “Ja, hier is het.”

De brief vertelt het verhaal van John Lee. Hij was een reislustige Engelsman, die na zijn overlijden door zijn kinderen en kleinkinderen voor het laatst op reis werd gestuurd. In de plastic drinkbeker die Maarten vond, zaten een brief, foto’s en een buisje van Johns as. “De beker is in Engeland in het water gegooid en zijn eerste stop was twee weekjes vakantie op Texel. Mijn overbuurman – een kottervisser – heeft hem midden op de Noordzee opnieuw op reis gegooid.” Maarten heeft Johns familie verteld over zijn tussenstop op Texel en onderhoudt nu goed contact met ze. Of de flessenpost nog eens is gevonden, weet hij niet. “Misschien is John met de stroming meegegaan, richting de Noordpool en is hij daar vast komen te zitten in het pakijs. Wie weet ontdooit hij op een dag en gaat zijn reis weer verder…”

Beeld: Nathalie van der Straten-Folkertsma

Geschreven door

Elsina Neutel

--:--