Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mirjam Bikker, ChristenUnie: ‘Het hangt gelukkig niet allemaal van mij af’

Eva stelt Mirjam aan je voor

Als de 18-jarige Mirjam Bikker op kamers gaat in ‘de grote stad’, struikelt ze bijna letterlijk over het onrecht. Een heilig vuur wordt geboren. Na jaren in de lokale politiek en de Eerste Kamer is Mirjam Bikker nu verkiesbaar namens de ChristenUnie voor de Tweede Kamer. “Als ik me niet meer laat raken, ben ik ongeschikt voor dit werk.”

Deel:

Eva legde deze vragen ook voor aan Inge van Dijk van het CDA, hooggeplaatste nieuwkomer in Den Haag. Lees het hier. 

Waarom ben jij – namens de ChristenUnie – de politiek ingegaan?

Mirjam Bikker: “Ik heb altijd al een hart gehad voor mensen in de knel. Als 18-jarig meisje ging ik op kamers in de Amsterdamsestraatweg, tegen Utrecht Centraal aan. Een van de eerste ochtenden trof ik een haveloos geklede man in mijn portiek aan. Ik schrok; zoiets gebeurde niet in Nunspeet! De man kwam uit de daklozenopvang en kwam hier het laatste uurtje uitslapen. Het opende mijn ogen voor de schaduwkanten van de stad. Ik zag een vacature voor fractiemedewerker bij de ChristenUnie voorbijkomen en besloot te solliciteren. Een jaar later werd ik gevraagd als lijsttrekker.”

Een van de eerste ochtenden trof ik een haveloos geklede man in mijn portiek aan

Als er één thema is waar jij je hard voor maakt, welk thema is dat?

Mirjam Bikker: “Ik was onderweg naar de sporthal om een tentamen over mensenrechten te maken, toen ik langs het Zandpad fietste, waar raamprostituees aan het werk waren. Ik kon het niet rijmen. Als raadslid ging ik met vrijwilligers en met deze vrouwen van het Zandpad in gesprek. Veel van de vrouwen zijn als tienermeisje uit Oost-Europa in Nederland terechtgekomen. Ze werkten niet voor zichzelf; ik hoorde van een hoogzwangere vrouw die moest doorwerken. Er ging een heilig vuur bij mij aan. Als niemand een stem was voor deze vrouwen, wilde ik wat betekenen voor hen. Uiteindelijk kwamen er uitstaptrajecten. Tot verbazing van hulpverleners maakten vrouwen daar gebruik van. Het was een kanteling van het idee dat alle vrouwen uit vrije wil in de prostitutie werken. Het probleem helemaal oplossen gaat niet, maar mijn doel is: zo weinig mogelijk slachtoffers.”

Wat vind je leuk aan de politiek?

Mirjam Bikker: “Het is zo mooi dat je het over álles kan hebben. Dat je mensen spreekt en onderzoekt: wat kan ik doen om te helpen? Als partijen pleiten voor een pil die een einde aan je leven maakt, kijk ik liever naar het verhaal erachter: waaróm vind je geen voldoening in het leven? Als je luistert naar de nood, kun je echt iets betekenen. Goede initiatieven in het licht te zetten, financieren en verder laten bloeien: het is mooi als dat lukt.”

Je moet zaaien waar het kan, maar soms is het niet aan jou om te oogsten

En als dat niet lukt?

Mirjam Bikker: “Je hebt het in Nederland nooit alleen voor het zeggen. Het is een kwestie van geduld. Het Zandpad is dicht, maar landelijk is er nog een hele wereld te winnen. Je moet zaaien waar het kan, maar soms is het niet aan jou om te oogsten. Voor spannende debatten vraag ik of mensen willen bidden; voor wijsheid, voor de Geest, voor het goede. Ik merk wel dat dat me draagt.”

Hoe combineer je zo’n drukke baan met thuis?

Mirjam Bikker: “Het is puzzelen, maar ik denk dat dat voor veel meer gezinnen geldt. Ik heb het geluk dat mijn man een flexibele baan heeft. In deze coronatijd ligt er aan het einde van de schooldag vaak nog een berg werk, dus dan werk ik ’s avonds door. Op zondag doe ik niets. Dan kijken we naar de livestream van onze kerk, lees ik een boek of doe ik spelletjes met de kinderen. Dat heb ik nodig, anders komt mijn hoofd niet tot rust. Wat is het belangrijkste, vraag ik mezelf vaak af. Onze drie kinderen zijn geschenken; zij staan voor ons op de eerste plek. De rest doen we zo goed mogelijk. Dan moet je soms tevreden zijn met goed in plaats van met perfect.”

Hoe draag jij het geloof uit in jouw baan?

Mirjam Bikker : “Ik denk dat dat niet anders is als juf, arts of hovenier. Ik ben niet heilig, maar mijn geloof is onlosmakelijk verbonden met alles wat ik doe. Mijn leven is in Gods hand. Het hangt gelukkig niet allemaal van mij af. Zijn koninkrijk is Zijn koninkrijk. Dat geeft een bepaalde ontspanning. God vraagt je om te dienen op plekken waar jouw talenten het meest leggen. Voor mij is dat nu de politiek, maar over een paar jaar kan dat helpen bij de voedselbank zijn.”

Hoe ga je om met negatieve reacties over jouw christen-zijn in de politiek?

Mirjam Bikker: “Als christen word je snel weggezet als moraalridder. Op social media is het lekker makkelijk bashen. Daar trek ik me niet veel van aan. Het doet me wel iets als het gaat om dingen die dichtbij mijn hart liggen. Neem de vluchtelingenkampen aan de rand van Europa. ‘Jij bent toch van barmhartigheid? Waarom laten jullie die kinderen in de kou laat staan?’ Een terechte vraag die me raakt. Als ik me niet meer laat raken, ben ik ongeschikt voor dit werk. Ik probeer altijd te kijken: wat kunnen we wél doen, met onze vijf zetels? En natuurlijk hoop ik dat we groeien.”

Als christen word je snel weggezet als moraalridder

Hoe denken jullie mensen enthousiast te maken voor de zorg en het onderwijs? 

“Dat klappen voor de zorg was mooi, maar die waardering moeten de mensen blijven merken: in hun salaris en in het tegengaan van de te hoge werkdruk. De mensen in de frontlinie, de ouderenzorg en de gehandicaptenzorg, moeten een hoger salaris krijgen. Dat geldt ook voor leraren in het basisonderwijs. In de zorg en het onderwijs kom ik veel betrokken christenen tegen, die met veel liefde en bewogenheid hun vak uitoefenen. Volgens mij zijn er al heel veel mensen enthousiast over deze sectoren, maar is het nu zaak om zoveel mogelijk obstakels – in de vorm van administratie en formulieren – weg te nemen. Zodat leerkrachten en verpleegkundigen gewoon hun vak kunnen uitoefenen.”

Wat is jouw visie op het vluchtelingenbeleid?

Mirjam Bikker: “Kinderen in tentenkampen in de winter: mijn moederhart huilt. In ons verkiezingsprogramma staan plannen om dat te veranderen, zoals betere opvang aan de grenzen van Europa, maar ook betere opvang in Nederland voor de meest kwetsbaren. De ChristenUnie heeft ook dingen wél voor elkaar gekregen, zoals het kinderpardon, waardoor kinderen hier konden blijven. We blijven ook hameren op de positie van vervolgde christenen in zoveel landen. Dat is helaas ook heel hard nodig.”

Wat doen jullie om eenverdiener gezinnen te ondersteunen?

Mirjam Bikker: “Het verschil tussen eenverdiener- en tweeverdiener gezinnen moet echt veranderen. Eenverdieners betalen nu naar verhouding veel meer belasting. In het huidige belastingstelsel lijkt het alsof betaald werk het enige is wat telt. Maar het is absoluut ook belangrijk om voor kinderen of je buurvrouw te zorgen. Mantelzorg en vrijwilligerswerk zijn goud waard. Door de overheid wordt dat niet altijd gezien. We hebben daarom een groot voorstel voor een nieuw belastingstelsel, waarbij gewoon wordt gekeken naar hoeveel er binnenkomt. Ieder gezin moet vrij zijn om zelf de verdeling te bepalen.”

Hoe krijgen we de wereld eerlijk en duurzaam?

Mirjam Bikker: “Dan begin ik bij mezelf. Hoe leef ik, wat consumeer ik, buit ik de aarde uit of pluk ik er de vruchten van? Mijn kinderen praten over de plastic zee. Zij vormen een prachtige spiegel. Ik zou het liefst plasticvrij willen leven, maar mij lukt dat nog niet. Gelukkig zie ik gave initiatieven van mensen die producten hergebruiken. Ook in de kledingindustrie zijn nog veel stappen te zetten. Het zou mooi zijn als kledingmerken zelf moeten aantonen of hun kleding zonder slaven is gemaakt. En dan de opwarming van de aarde: als het water stijgt, zullen wij dat veel later merken dan arme landen. Juist als rijk, westers land hebben we een grotere verantwoordelijkheid. Het is vreemd dat als je een vliegtuig voltankt, je helemaal geen belasting betaalt. Laat die grote vervuilers maar betalen, en laten we dat als Europa samen regelen.”

Waarom zou ik op de ChristenUnie moeten stemmen?

Mirjam Bikker: “Als je voor de ChristenUnie kiest, krijg je een partij die wil dat we voor elkaar zorgen, van jong tot oud. Een partij die niet gaat voor meer, meer, meer, maar voor goed samenleven. Een partij die de ogen niet sluit voor mensen over de grens en die de schepping ziet als een geschenk. Kies alsjeblieft voor wat echt telt, voor wat je echt belangrijk vindt, en niet voor de poppetjes.”

Over Mirjam Bikker

Mirjam Bikker (38) werd geboren in Gouda, groeide op in Nunspeet en studeerde Rechten in Utrecht, waar ze na haar studie met liefde bleef plakken. Van 2006 tot 2013 was ze fractievoorzitter van de ChristenUnie in de gemeenteraad van Utrecht. Zes jaar gelden werd ze gevraagd om naar de Eerste Kamer te komen. Mirjam is getrouwd met Wouter, moeder van drie kinderen (11, 9 en 4) en gek op kamperen. Ze woont inmiddels weer een paar jaar in haar geboortestad. Mirjam Bikker staat op nummer 3 van de kandidatenlijst van de ChristenUnie.

Inge van Dijk is de nummer vier van het CDA en nieuw in Den Haag. Ook zij gaf antwoord op deze vragen van Eva-vrouwen. Lees het hier.

De vragen en thema’s in dit interview zijn ingestuurd door EVA-vrouwen via Instagram.
Volg jij ons al?

Geschreven door

Charlotte van Egmond

--:--