Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mirjam was vier jaar vrijwilliger op een ziekenhuisschip

‘De tijd bij Mercy Ships heeft mijn leven richting gegeven’

Mirjam (34) en haar man werkten vier jaar als vrijwilliger op het ziekenhuisschip de Africa Mercy van Mercy Ships, een organisatie die langs de armste landen van de wereld vaart om medische zorg te bieden. Mirjam voer naar Guinee, Congo en Madagaskar. “Mercy Ships heeft mij de moeilijkste en mooiste dingen van het leven laten zien.”

Deel:
Mercy Ships

Mirjam: “Ik ben opgeleid als verpleegkundige, daarom was het logisch dat ik als verpleegkundige op het schip begon. Na zeven maanden kon ik in het screeningsteam aan de slag. Dit team selecteert patiënten vooraf en kijkt of chirurgen van Mercy Ships de aandoeningen kunnen verhelpen. We gingen naar meerdere plekken in het land om patiënten te vinden. Hierdoor hoeven mensen niet helemaal naar het schip te komen. Vaak hebben zij hier geen financiële middelen voor. Op een dag kwamen gemiddeld duizend mensen naar een plek. Ze hoopten allemaal dat Mercy Ships ze kon helpen met een operatie.” 

Het leven aan boord 

“Aan boord kwam ik gemiddeld vijftig verschillende nationaliteiten tegen. Dit is erg leerzaam. Het voelde soms alsof ik in een klein dorpje woonde. Je deelt je leven en zorgt voor elkaar, maar werkt ook samen aan hetzelfde doel. Het voelde als een community. Je bent op elkaar aangewezen en dat maakt zo’n gezelschap speciaal. Ik denk dat de kerk zo hoort te zijn.”

Door Mercy Ships heb ik heb vrienden over de hele wereld

“De vrijwilligers aan boord komen en gaan, waardoor ik in vier jaar honderden mensen heb leren kennen. Zo woont een van mijn beste vriendinnen in Australië. Ik ben al blij als we elkaar eens per jaar zien. Door Mercy Ships heb ik vrienden over de hele wereld gekregen. Als ik op reis ga, kan ik altijd ergens verblijven.”

Financiële afhankelijkheid

csm_GND180820_SCREENING_HAMER_ST002_HI_9ef2071227

“Als vrijwilliger bij Mercy Ships betaal je zelf voor kost en inwoning. Het is een mooi concept, want alles wat bij de organisatie binnenkomt, gaat naar het schip en de patiënten die we helpen. Het vraagt een extra bereidheid van vrijwilligers. Je zit daar alleen, omdat je het heel graag wilt. Na twee jaar was ons eigen spaargeld op, maar wilden we langer blijven. De kerk, familie en vrienden waren bereid om ons te sponsoren. Daar waren mijn man en ik heel dankbaar voor.”

Terug naar Nederland  

“Na vier jaar keerden we terug naar Nederland. De terugkomst was pittig. We moesten op zoek naar een huis, een baan en veel dingen opnieuw aanschaffen. Het kostte tijd om weer een structurele verandering te maken. Ik merkte aan mezelf dat ik het betekenisvolle werk in een positieve omgeving miste. Op het schip was ik meer dan vijftig uur per week aan het werk. Voor mijn gevoel was werken in een Nederlands ziekenhuis minder betekenisvol dan in Afrika. Daar zag ik elke dag echte veranderingen. Ik viel in een gat en kwam erachter dat mijn zelfbeeld gekoppeld was aan het goede werk dat ik daar deed. Maar daar draait het niet om. Het leven kan ook op andere plekken betekenisvol zijn als ik Jezus volg. Dat kan net zo goed in een Nederlands ziekenhuis. Het kostte anderhalf jaar voordat ik mij weer gesetteld voelde in Nederland.” 

Mercy Ships heeft mij gevormd tot wie ik nu ben

“Ik ben dankbaar voor de dingen die ik mocht doen als vrijwilliger. Mercy Ships heeft mij de moeilijkste en mooiste dingen van het leven laten zien. Zo zag ik ook de mensen die we niet konden helpen en dat was pijnlijk, want het leven is niet alleen maar mooi. Mercy Ships heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Hierdoor heeft mijn leven meer richting gekregen. Dit komt door wat ik daar heb gezien en gedaan. Ik geloof dat de gezondheidszorg voor iedereen toegankelijk moet zijn. Ik ben hierop aarde om mijn naaste te helpen.

Onderzoek naar verbetering

“Inmiddels zijn we drie jaar terug. Ik werk sinds een jaar als onderzoekscoördinator bij Mercy Ships aan een driejarig project. Ik onderzoek hoe we alle programma’s beter kunnen maken. We nemen contact op met oud-patiënten en kijken hoe het met ze gaat. Niet alleen qua gezondheid, maar ook of iemand weer opgenomen is in de leefgemeenschap. En of diegene na de operatie de mogelijkheid heeft om naar school te gaan of te werken. Ook krijgt medisch personeel van lokale ziekenhuizen trainingen. Wij onderzoeken of zij deze trainingen op langere termijn ook toepassen in praktijk. Als organisatie die afhankelijk is van giften, willen we kritisch naar onszelf kijken en verbeteringen aanbrengen.” 

Lees ook: Hanneke is zendelinge in Peru en leerde alle controle los te laten

--:--