Rail Away - Een reis op Sardinië

Eén van de beste manier om het eiland te verkennen is met de Trenino Verde, het groene treintje (zie afbeelding bovenaan). We doen dat in de voetsporen van de Engelse schrijver D.H. Lawrence, die in 1921  met het groene treintje over het eiland reisde. Zijn reiservaringen beschreef hij in het boek ‘Sea and Sardinia’. “Ons locomotiefje klimt en daalt en slingert zich urenlang door de scherpe bochten alsof het niets is”, schrijft Lawrence. Honderd jaar later is er vrijwel niets veranderd aan de route, de dorpjes en het omliggende landschap waardoor de trein zich een weg baant.

Van Mandas naar Sorgono

En zo staan we op een heel vroege zaterdagmorgen op het stationnetje van Mandas. Een plaquette herinnert aan het bezoek van Lawrence, precies honderd jaar geleden. Het is er een drukte van belang, want na een spoorrenovatie van enkele jaren is dit de eerste trein die in vier jaar op dit deel gaat rijden. Er zijn de nodige journalisten, passagiers en spoorwegpersoneel die door elkaar heen lopen en roepen, allemaal vol gespannen verwachting. Zelf zijn we ook gespannen, want het belooft een logistiek ingewikkelde operatie te worden. Er rijdt deze maand maar één trein van Mandas naar Sorgono en dus moeten we zowel de beelden ín de trein als de passeershots en de dronebeelden van één en dezelfde trein maken.

Het gaat mis

De volgende reis: Oostenrijk

We hebben zojuist de opnamen afgerond in Oostenrijk. Onder meer de steilste tandradbaan van het land, de Schafbergbahn (zie afbeelding), en verschillende trams passeren hierin de revue. Daarover dit najaar meer.