Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Het kan toeval zijn , maar het hoeft niet

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Het kan toeval zijn, maar het hoeft niet – PopUpGedachte maandag 14 mei 2018

Het is weer begonnen! De wekker, de vroegte, de stilte. Voor het derde jaar op rij. April 2015 was het dat ik voor het eerst de PopUpGedachtes deelde met een paar vrienden. En er is nooit voldoende zwaarwegende reden geweest om op te houden, langer dan voor een vakantie dan. Ook vandaag niet. Vandaag is het na een pauze van bijna twee weken – het had ook niet langer moeten duren zeg, vakantie is fijn maar het is dodelijk voor je ritme – vandaag is het weer begonnen. De eenvoud van opstaan, de buitenlucht instappen, een moment van stilte en dan de teksten aan de keukentafel. Oude bijbelteksten die in de loop van de dag tijdens de misrituelen in katholieke kerken over de hele wereld gelezen zullen worden. En waarom zouden wij dat ook niet doen? Ze lezen, even contempleren, mediteren, en ons afvragen of er iets is waarmee jij en ik de dag in kunnen gaan. Of we nou geloven, en volgens welke definitie we dat geloven dan bedoelen, of niet.

Dit zinnetje fascineerde me vanochtend: “Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar Ik u en Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend mogen zijn.” Niemand stond erom te springen blijkbaar om leerling van de Jezus van Nazareth te worden en nadat hij er twaalf gekozen had, bleef het ook daarbij. Wat de overwegingen waren voor de keuze blijft tasten in het duister. Het was in elk geval niet hun fenomenale opleiding. De één lag te relaxen onder een boom, de ander te buffelen met zijn vader aan boord van een vissersboot. Het waren ook niet hun medemenselijkheid, hun motivatie, de energie waarmee ze zich al dan niet wijden aan de goede zaak. Daar is in elk geval niets van beschreven. Het is niet zo dat ze zielig waren, gered moesten worden, ook daar staat niets van beschreven. Er was opeens een stem, van die rabbi uit Nazareth, die zei: kom, volg mij. En sinds die tijd behoren ze tot de selectie.

Een vriendin van mij vond het maar niets. Een selectie. Dat je kiest aan wie je de vriendschap geeft en de liefde en dus aan wie niet. Want dat hoort erbij, toch Bij een selectie? Wel 12, de rest niet. En als anderen zich wilden aansluiten? In het geval van de rabbi van Nazareth kon dat prima, overigens. Al zouden die niet tot de 12 gaan behoren. Pas toen Judas uitviel, gingen ze in plaats van hem een nieuwe aanstellen. Dit staat daarover vanochtend: “Dus moet een van de mannen die tot ons gezel­schap behoorden gedurende de tijd dat de Heer Jezus onder ons verkeerde, vanaf het doopsel van Johannes tot de dag, waarop Hij van ons werd wegge­nomen, met ons een getuige worden van zijn verrijzenis.”

Oftewel, het zijn er twaalf. Ze weten dat ze willekeurig zijn verkozen. En dat aan hen nogal iets is toevertrouwd. En ik hou van die selectie, wat die vriendin van mij ook zegt. Ik vind het fantastisch als iemand gekozen heeft voor iemand. Ik hou van die exclusiviteit. Enigszins vreemd gezien mijn job om als PopUpKerk zo radicaal inclusief te zijn dat sommige vakbroeders vinden dat je het geen kerk meer mag noemen. Maar ik hou van die exclusiviteit. Dat er voor mij gekozen is, en dat dit uniek is. En niet morgen anders kan zijn. Dat ik voor iemand kies. En dat dit mijn keuze is. Niet inwisselbaar. En niet morgen anders. Het heeft betrouwbaarheid in zich. En iets bijzonders. En ik hou van iets bijzonders. Sowieso.

Als tijdens de Joodse Pesach-viering het eerste van de vijf glazen wordt geheven (er wordt vijf keer getoost! Zouden ze in al die kerken meteen moeten invoeren, zou ik zeggen) wordt er iets bijgezegd als: ik heb je uit Egypte geroepen. Het is de Kos Kadesh, de beker der heiliging. En de vader kijkt rond in de kring van het gezin en zegt: jullie zijn speciaal. Jullie zijn uitgekozen. Apart gezet. Uit Egypte weggetrokken met een taak in de wereld. Jullie zijn Joods. En dat draagt een intense verantwoordelijkheid met zich mee. Representatie van het goede op aarde. Cheers, drink maar moed in. En laat je verwarmen. Je bent erbij.

Sinds die Jezus van Nazareth wordt deze taal in plattelandsdorpjes, grote klassieke kerken, in huizen en in kelders en aan PopUpTafels gebezigd. Vreemden kijken elkaar aan over de glazen wijn (of druivensap) en weten één ding: zij zijn zonder reden gekozen. Niet hun opleiding, niet de mate van zieligheid of juist genialiteit. Het is gebeurd. Punt. Er is geen reden, dus je hoeft ook niet aan een verwachting te voldoen. Je hoeft niet meer te presteren. Je bent erbij. Het wordt aan je toevertrouwd. Wie je ook bent. Iets heeft je gezien. Iemand heeft je gezien.

Iets dacht dat het aardig was dat je deze PopUpGedachte meekreeg deze ochtend. Iemand dacht dat. En bezorgde het aan jouw adres. Dat kan toeval zijn. Maar het hoeft niet. En een watervlug winterkoninkje tettert met openstaande snavel, vanuit het hoogste takje van de appelboom luidkeels een bijval. Tenminste, dat denk ik. Heb het goed! Graag tot morgen weer!

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--