Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Wat gaat het worden?

Deel:

Rikko Voorberg geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag.

Dus wat gaat het worden? – PopUpGedachte vrijdag 8 september 2017

Het is vrijdag geworden, de laatste werkdag van de week. Een spanningsboogje komt ten einde, bijna kunnen velen van ons het weer even laten vieren, even blijven liggen, even rust. Buiten hoost de regen, die bijna automatisch de gedachten richting orkanen duwt, het verwoestende spoor van Irma, een orkaan van ongekende proporties. Rare wereld. Daar wordt niet gerust, hier druppelt het slechts een beetje. Daar gaat het over leven en dood.

De teksten van vandaag lijken te beweren dat het hier ook over leven en dood gaat. Over het kiezen van een kant, terwijl dat altijd een beetje irritant is. Wordt de strijd niet altijd in het midden gewonnen, zoals Grunberg zegt? Vandaag even niet, lijkt het. De vraag is: Wat gaat het worden?

Er komen religieuze leiders bij Johannes die ver buiten de stad in de woestijn staat te preken dat mensen zich als de wiedeweerga moeten gaan bekeren van hun gemakzuchtige wegen en weer met toewijding kiezen voor hun God, voor het goede leven, voor eerbied, liefde en gerechtigheid; En dat ze al het andere meteen los moeten laten, omdat het uur U nabij is, de grote deadline, de grote dag. Velen laten zich dopen en opeens staan er religieuze leiders in de rij en Johannes de Doper is profetisch ongenuanceerd: ‘Adderengebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? Breng  liever vruchten voor die een nieuw leven waardig zijn.’

Geen trots bij Johannes dat nu de groten der aarde, vanuit Israel-perspectief in elk geval, ook in de rij staan maar een felle uitval, publiek te horen voor iedereen – dat geschipper en gemarchandeer, een beetje dit en dan ook een beetje dat voor de zekerheid, absoluut geen optie is.

De andere lezing stelt het volk voor de keus of JHWH werkelijk de God is die ze in alles willen volgen of dat vruchtbaarheidsgod Baal wel fijn is voor erbij. En in een fantastische duelleerscene daagt hij 450 Baalspriesters uit om een altaar te bouwen, een stier te slachten en die daarop te leggen maar geen vuur aan te steken. Laat dat Baal maar doen. Elia zal ook zo’n altaar maken en de God die vuur geeft, bestaat. Zoiets. Baal mag eerst maar als er niets in de fik vliegt, gaat Elia grapjes maken over Baal die op vakantie is of wat dovig is geworden. Op zijn eigen gebed vliegt de hele boel in de hens.

Het gebeurt niet vaak dat het volk gedwongen wordt om zo te kiezen, met zoveel machtsvertoon, meestal is het een beroep op vroeger – kijk eens hoe jullie voorgeslacht vertrouwen heeft getoond – of gewoon op gezag: zo is het nu eenmaal, geloof het of niet.

Paulus heeft gekozen, zegt hij: hij vertelt over zijn hoge joodse status, farizeeer, besneden, jood tot in de puntjes. Ik moest hieraan denken in de discussie met een Joodse man online. Hij zei dat ik de term Joods-christelijk niet mocht  gebruiken omdat chirstendom een breuk is met jodendom. Ik beweerde toch bij hoog en bij laag van niet, want het waren Joden die ons leerden dat hun Messias was gekomen. Als ik nu echter Paulus lees vandaag, dan zou hij niet zo gestreden hebben voor die term. Hij vindt al datgene waarmee hij joods respect verdiende afval en verlies. Let it go. Want, zegt hij, ik wil christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren. Ik wil delen in zijn lijden en hem gelijk worden in zijn dood om misschien ook zelf uit de dood op te staan.’ Misschien. Best wel een gokje, Paulus. Maar goed. Hij wil het ervaren en alles wat hem anders houvast geeft, loslaten.

Maar wat betekent kiezen? Waar gaat dat dan over? Waar zit die keuze tussen leven en dood. Voor mezelf heb ik geconcludeerd dat het beschermen van de eigen cultuur tegen indringers, uit angst voor Islam of Sharia een dodelijke weg is. Gekke stellingname, want er zullen veel gelovigen zijn vervolgd worden in Islamitische landen zeggen dat die keuze naïef is, idioot en gevaarlijk. En misschien is dat zo, maar dat is voor Paulus geen argument. Die wil de kracht van de opstanding ervaren en dat kan pas door het verlies van alles heen. Het beschermen van dat wat je hebt en ondertussen een goddelijke goedkeuring halen door te zeggen dat het christelijk is, zou dat kunnen resulteren in een uitval van Johannes? Ga weg, ga liever goed doen voor je jezelf christen noemt? Als er maar één god is en die zich voortdurend verbindt aan vreemdelingen, slaven, verjaagden en vervloekten, dan denk ik dat ik weet wat ik moet doen. En dat ook voor mij geldt: breng werken van gerechtigheid voort. Want ken ik mijn buren, die nauwelijks Nederlands kunnen? En dan wel een grote mond hebben in het publieke debat?

Wie een kant heeft gekozen is niet klaar maar staat pas aan het begin. Wie niet kiest, ís nog niet begonnen. In veel debatten wordt het goede voor beide kanten geclaimd, in het migratiedebat zelfs Jezus zelf voor beide partijen. Kies dan heden – op basis van je geweten, stap de storm in en handel. Welke storm? Bonhoeffer zegt het zo: Niet wat je wenst, maar resoluut het goede doen. Niet dromen over mogelijkheden, maar onbevreesd de werkelijkheid aangrijpen. Vrijheid ligt niet in verheven gedachten, maar alleen in de daad. Aarzel niet langer, ga de storm in en handel, gedragen door Gods woord en je geloof, juichend zal de vrijheid je geest ontvangen.” Tikje lyrisch, maar de storm is niet alleen daar, buitenproportioneel en allesomvattend. Hier is die ook.

1 Koningen 18:20-40

Filippenzen 3:1-16

Matteüs 3:1-12

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--