Roy Meyer in 'Lazarus': 'Ik voelde me door mijn ouders bij het grofvuil gezet'

‘Ik ken het verhaal van de verloren zoon. Het verhaal is een van mijn favoriete bijbelverhalen vroeger.’ Roy haalt een oud prentenboek over De verloren zoon tevoorschijn. ‘We hadden drie boekjes met Bijbelverhalen en dit was het verhaal waarvan ik altijd wilde dat mijn moeder het voorlas. Het raakte me altijd, de droefenis, daar had ik wat mee. Daar haalde ik troost uit toe ik jong was. De terugkomst vond ik het mooiste. Dat de zoon met liefde ontvangen werd en blij was. Loslaten en vergeving, prachtig. Het verhaal is me goed bijgebleven.’

Ruzie en financiële problemen

Roy's jeugd was niet alleen maar fijn en gezellig. ‘De meeste herinneringen die ik heb aan mijn jeugd zijn minder leuk. Mijn beide ouders hebben een bitter en zwaar verleden gehad en dat kwam mee in mijn opvoeding.’ Er was veel ruzie en er waren financiële problemen. Er was verbaal en fysiek geweld en Roy kon niet goed met de spanningen van thuis omgaan, wat resulteerde en moeilijk gedrag op school. 

‘Ik kan me herinneren dat ik als kind van 7 bovenaan de trap zat – terwijl ik de volgende dag naar school moest – en dat ik aan het luisteren was of het niet escaleerde, want dan zou ik naar beneden moeten gaan om mijn moeder te helpen.’ Roy voelde zich erg onveilig en wist niet goed waar hij met zijn emoties naartoe moest. ‘Het zorgde voor veel onmacht en frustratie, want als klein kind kun je niets doen. Ik voelde me eenzaam.’

Ik werd bij het grofvuil gezet

De spanningen thuis bouwden op en Roy werd van school gestuurd. Uiteindelijk werd hij uit huis geplaatst en onder toezicht van Jeugdzorg gesteld. ‘Ik had het gevoel dat mijn ouders mij niet wilden. Ik werd bij het grofvuil gezet, zo voelde het. Ik voelde me in de steek gelaten.’ In de internaten was later niet genoeg plek en Roy kwam in de jeugdgevangenis terecht. De geloofsverhalen van zijn moeder slepen hem door die tijd heen.  

Roy leert muren om zich heen te bouwen, een strategie die hem bij het trainen goed van pas komt, maar op andere momenten in het leven flink in de weg zit. ‘Ik zou willen dat ik meer ontspannen in het leven kon staan.’ Toch oefent Roy met zich kwetsbaar opstellen. ‘Ik wil daarin groeien, zodat ik mijn verleden los kan laten.’

Kijk de aflevering nu terug

Roy vindt veel herkenning in het verhaal van de verloren zoon. Hij vertelt over de onvoorwaardelijke liefde van zijn moeder, maar ook de liefde van God die hij zelf heeft ervaren in zijn leven. Bekijk de aflevering van 27 december met Roy Meyer nu op NPO Start.

Benieuwd naar het cadeautje dat Roy van Marleen krijgt? Je ziet het hier:

Foto: Laurette de Kievit