Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Zij zou prima kunnen leven zonder seks. Daar moet hij niet aan denken. Relatiecoach Cocky geeft advies.

Deel:

Hij dacht dat hij het wel oké vond om weinig seks te hebben met zijn vrouw, maar schrikt van zijn fantasieën. Zij wil niet over seks praten en vindt dat hij het een te grote rol in de relatie geeft. 

‘Ik heb het gevoel dat ik een deel van mezelf weg moet stoppen’

Hij: ‘Toen we elkaar net ontmoetten, sprongen de vonken er geregeld vanaf. We lustten er zogezegd allebei wel pap van. Inmiddels drie jaar en een bruiloft verder, is seks iets wat we nog maar heel soms doen. Ik geniet er dan wel van, maar ik heb het gevoel dat zij het vooral doet voor mij. Tegenwoordig zoek ik niet vaak toenadering meer. Ik merk zelfs dat ik haast een soort afkeer voor haar heb ontwikkeld. En ik heb geen idee waar het vandaan komt, want objectief gezien vind ik mijn vrouw heel mooi. Misschien komt het wel doordat ze mij zo vaak heeft afgewezen, dat ik erdoor ben afgestompt.

We praten er eigenlijk nooit over. Maar nu maak ik me wel zorgen. Ik merkte laatst namelijk dat ik over andere vrouwen fantaseerde. Dat weet mijn vrouw trouwens niet, het zou haar alleen maar kwetsen. En serieus, ik zou nooit vreemdgaan en het gaat me ook helemaal niet om andere vrouwen. Ik schrok eigenlijk ook van mijn gedachten. Maar het zette me wel aan het denken over onze relatie. Ik dacht dat ik het wel oké vond dat we weinig seks hadden, maar blijkbaar ben ik een gefrustreerde man. Ik heb het gevoel dat ik een deel van mezelf weg moet stoppen. Erover praten lukt niet, want mijn vrouw rent letterlijk weg als het over seks gaat. Ik merk dat ik door deze hele situatie weinig van mijn vrouw kan hebben.’

‘Toen seks eindelijk mocht, kon ik er eigenlijk niet meer van genieten’

Zij: ‘Ik vind het vreselijk om over seks te praten. Ik word er gewoon een beetje vies van. Eerlijk gezegd voel ik me er schuldig over dat we al seks hadden voor we getrouwd waren. Toen kon ik er wel van genieten, maar ergens had ik altijd last van een schuldgevoel en vond ik het heel moeilijk om me over te geven aan mijn man. Ik wilde altijd de controle houden. Ik ben opgevoed met het principe dat je wacht met seks tot je getrouwd bent, maar dat lukte ons gewoon niet. Toen we getrouwd waren en het eindelijk mocht, kon ik er eigenlijk niet meer van genieten. Ik raakte amper opgewonden en ik heb gewoon minder vaak zin dan mijn man. Dat hoor je toch vaker?

Ik vind mijn man heus wel aantrekkelijk, maar ik zou prima kunnen leven zonder seks. Als we seks hebben is het best wel fijn, maar ik voel me vaak onder druk gezet door mijn man. Hij raakt gefrustreerd, omdat ik geen seks met hem wil. Hij ergert zich sneller aan me als het al een tijdje heeft geduurd. Ik vind dat hij seks een te grote rol geeft in onze relatie. Andere dingen zijn minstens zo belangrijk. En die gaan volgens mij best goed; we kunnen bijvoorbeeld overal over praten. Nou ja, behalve over seks dan.’

‘Het probleem of de pijn van de een, is ook het probleem van de ander.’

De relatiecoach: ‘Dat seks heel belangrijk is in een relatie, is mij inmiddels wel duidelijk. En dat het gedoe op kan leveren weet ik inmiddels ook. Wist je bijvoorbeeld dat stellen met een slechte relatie 50-70% van hun ellende toeschrijven aan een slecht seksleven? Slechte seks lijkt het welbevinden van je relatie dus ook negatief te beïnvloeden. De rol van seks in een relatie wordt vaak onderschat. Het is namelijk veel meer dan een lustbevredigend middel om beide (of één van de twee) partijen maar even bevredigd te stellen. Het is verbindend – tenminste, als je basis gelijkwaardig en veilig is.

Wat bij dit stel gebeurt, is dat ze er heel goed in zijn om hun problemen te individualiseren. Heeft hij veel zin in seks? Dan is dat zijn probleem. Vindt zij seks vervelend? Dan moet zij daar wat aan doen. Terwijl de eerste en belangrijkste stap juist is dat je het in het geheel van de relatie plaatst. Dat je ziet dat je samen verantwoordelijk bent voor jullie seksuele relatie. Dat het probleem of de pijn van de één, ook het probleem van de ander is.

Daarom is het voor hem heel belangrijk dat zijn vrouw begrijpt dat het moeilijk is dat hij zich op seksueel gebied afgewezen voelt. Voor hem is het waarschijnlijk helend als zij accepteert dat seks belangrijk voor hem is en hem de ruimte geeft om daarover te praten. Let op: dat betekent niet dat zij zijn probleem op moet lossen en dus maar even aan zijn behoeften tegemoet moet komen. Die neiging hebben mensen snel. Maar het betekent dat hij de ruimte nodig heeft om te mogen zijn wie hij is, inclusief zijn seksuele identiteit.

En wat betreft zijn fantasieën: voor hem was dit een duidelijk signaal dat er iets hapert in de seksuele relatie met zijn vouw. Hij had zich ook mee kunnen laten slepen, wat alleen maar voor meer verwijdering had gezorgd. Ik vind het erg krachtig dat hij dit zo helder en kwetsbaar durft te benoemen en dat hij er bewust voor kiest om kritisch naar zichzelf te kijken en de oplossing te zoeken in de relatie met zijn vrouw.

Dat zij het zo lastig vindt om over seks te praten, maakt dat natuurlijk niet gemakkelijker. Ik zie vaker bij vrouwen met een (streng) christelijke opvoeding, dat seks iets is waar ze niet gemakkelijk over praten. Gelukkig is dat lang niet bij alle christenen meer zo (en er zijn ook niet-christenen die er moeilijk over praten). Maar het lijkt er vaak wel op dat seks in zo’n geval altijd gelieerd is aan zonde, schuld en schaamte. Iets waarbij je je zelfbeheersing hebt verloren. Daardoor ontstaat er vaak een negatief beeld van seks. Bepaald niet iets om van te genieten.

Geforceerd een gesprek aangaan over seks, daar moet ze niet aan denken. Je zou (heel begrijpelijk) de neiging hebben om haar te gaan overtuigen dat seks niet vies is en dat ze zich niet schuldig hoeft te voelen, maar dat is niet wat ze in eerste instantie nodig heeft. Ze moet zelf de keuze maken om eens verder te denken over dit onderwerp – en dat doet ze zeker niet zolang ze zich onder druk gezet voelt.

Het zou goed voor deze vrouw zijn om zich af te vragen waar haar aversie rond seks vandaan komt en of ze dat echt wel oké vindt. Want ik denk dat vrouwen net zulke normale seksuele wezens zijn als mannen. Maar op de één of andere manier denkt de maatschappij dat, als je niet direct opgewarmd bent of altijd zin hebt, je iets mankeert. Of dat seks niet belangrijk voor je is als je behoefte anders en minder expliciet is dan die van je geliefde. Terwijl het volgens mij juist de kunst is om uit te zoeken hoe je de seksuele behoefte van een vrouw optimaal tot bloei kunt laten komen. (Overigens zie ik het geregeld ook andersom: een man die minder behoefte heeft aan seks dan zijn vrouw).

Mannen en vrouwen zijn allebei seksuele wezens en het blijft een levenslange en spannende ontdekkingstocht om uit te vogelen hoe je elkaar ook op dit gebied gelukkig kunt maken. Maar als je je seksuele relatie ziet als die van jullie samen en je veilig en geliefd voelt, wordt dat gegarandeerd een heerlijke ontdekkingstocht!’


Cocky Drost is relatietherapeut. Ze schreeft het boek Ik wil heel dicht bij je zijn waarin ze advies geeft aan stellen hoe ze hun seksleven kunnen verbeteren.

Geschreven door

Cocky Drost

--:--