Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Voorgaan in kapotgaan

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Voorgaan in kapotgaan – PopUpGedachte vrijdag 16 maart

Het zijn geen lichte, zonnige lentethema’s deze week. ‘Hoe belangrijk het is om niet te vergeten’, ‘dat er iets gezegd moet worden over de dood’ en over de fundamentele religiekritiek van Jezus van Nazareth. Het ging niet over de bloemetjes en de bijtjes, al was er voor de goede luisteraar af en de toe de trillende ochtendzang van de vogeltjes te horen op de achtergrond. Die zingen wel, of we nu zwaar of licht leven.

De stilte van gisteravond zit nog in mijn benen. Light For Syria hadden we georganiseerd, binnen no time werd er in 6 steden stilgestaan bij de start van de revolutie 7 jaar geleden die onbarmhartig werd neergeslagen waarna de situatie escaleerde en na inmenging én weigering tot inmenging van de grootmachten van de wereld nog veel verder uit de hand liep. Ik vroeg aan Anas, afkomstig uit Ghouta om iets te vertellen over hoe het is om hier in Ouderkerk te wonen en dagelijks in contact te zijn met hen die onder de grond leven. Hij liet een voiceberichtje horen op Whatsapp en Rena vertaalde het, het was een neef: We weten niet wat het gaat worden, het is allemaal in Gods hand. Dat was het voiceberichtje van woensdag. Op donderdag, gisteren toen we bij elkaar waren, was hij dood. Een vader met drie kinderen die elke dag één kind te eten kan geven, voor meer is er geen geld. En niemand kan weg.

Er zijn mensen geweest die deze keuzes hebben gemaakt. Mensen die hebben besloten dat het goed is om bommen te gooien en deze stad te isoleren tot het laatste verzet is uitgeroeid. En nog steeds zijn er mensen vandaag die weer op het knopje ‘bommen los’ zullen duwen en andere mensen die weer opnieuw soldaten met dodelijke ladingen op pad zullen sturen.

Vandaag waarschuwt het hele oude boek der wijsheid dat in de wereld de strijd tegen goed en kwaad altijd voortduurt. En dat de goddelozen (zij die beroofd zijn van het goede) tegen elkaar zeggen: ‘laten wij de rechtvaardige belagen, want hij is van geen nut, hij gaat in tegen onze werken, hij verwijt ons zonden tegen de wet, hij beschuldigt ons van overtredingen tegen onze opvoeding.’

Westerse mogendheden hebben precisiebombardementen geleerd omdat de burgerij niet akkoord gaat met zoveel burgerslachtoffers. Rusland noch het Syrische regime hebben daar ‘last’ van, van zulke rechtvaardigen.

Wie is die rechtvaardige: ‘hij wendt voor kennis van God te bezitten en noemt zich een kind van de Heer; Hij is ons tot een verwijt tegen onze opvattingen geworden, alleen al hem te zien is een last, want zijn levensstijl is anders dan van anderen en zijn gedrag is ongewoon.’ Vleeseters weten vast wel wat het is om een vegetariër op de barbecue te hebben. Hij of zij zegt er niets van, eet een salade en is vrolijk. Maar het jeukt. De niet-pillen gebruiker op het festival, terwijl iedereen … Ze dringen aan, doe dan, kom dan, verpest het feestje niet.

‘Laten wij zien’ zeggen die zogenoemde goddelozen dan ‘of zijn woorden waar zijn en nemen wij als proef wat bij zijn heengaan gebeurt. Want als de rechtvaardige Gods zoon is, zal hij hem te hulp komen en hem redden uit de hand van zijn tegenstanders.’

Wie iets over Jezus van Nazareth heeft gelezen, herkent fragmenten. Toch gaat het hier niet over. Het gaat hier over algemene wetmatigheden. Dit is hoe de wereld rolt. Hoe mensen die zelf een loopje nemen met de ethiek zich mateloos irriteren aan hen die dat niet doen en hem arrogantie en morele superioriteit verwijten. Die horen dat die ander blij is met zijn morele zielerust en hem liefst het leven zuur maken om te zien of zijn zielerust dan nog steeds zo rustig is. Wat Jezus van Nazareth overkomt, wat hij zich laat gebeuren in deze lijdenstijd is geen unieke weg, het is de weg van hoe de dingen gaan. Als we besluiten dat we niet vanwege de vele oneerlijke druk op ons zelf ook maar een loopje moeten nemen met de rechtvaardigheid. Feit is dat er dan getest zal worden of in het aangezicht van het leed het geloof in het goede nog overeind blijft. Of dat het goede je wel zal redden, je uiteindelijk zal behoeden voor een naar bestaan, ongeluk of wat dan ook. En dat is dan niet het geval. Blijkt. Een kruisiging, een belegering, zeven jaar vervloekte oorlog.

Zo redeneerden ze, maar daarmee waren ze op een dwaalspoor, zegt de Spreukendichter, want hun slechtheid verblindde hen. Zij verstonden Gods geheimen niet, zij hoopten niet op loon voor een heilig leven, noch geloofden zij in een ereprijs voor smetteloze zielen.

Ik weet ook niet of ik daarin geloof, om eerlijk te zijn. Niet echt. Maar ik geloof wel in de man van Nazareth. En dat zijn weg zuiverder, schoner en liefdevoller is, ondanks de haat die hij oproept door wie hij is, het bloederige einde en de velen die hem volgen om allerlei onduidelijke redenen. De shit rond Jezus van Nazareth is geen uniek, vreemd religieus, goddelijk gebeuren. Het is wat we doen: als het goede teveel contrasteert hoe we wensen te leven, dan willen we ervan af. En wie het goede zoekt, moet een verhaal vinden om de shit te dragen, anders redt je het niet. Daarover gaat onder andere deze lijdenstijd. Zowel onze eigen haatdragendheid in de spiegel zien, als het leren verdragen van irritatie van anderen en een verhaal vinden dat krachtiger is dan de zoektocht naar succes, geluk of van die fijne zingeving .

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--