Waarom de EO geen christelijke films meer uitzendt

“Om te beginnen, snap ik dat mensen dat als een gemis ervaren,” zegt Arjan. “Tot een jaar of twintig geleden hadden we bij de EO een filmaankoper. Die reisde de wereld over en kocht films die goed bij de EO pasten. Velen zullen zich titels uit die tijd herinneren.”

Veel B-films

Tegenwoordig gaat dat anders en is de aankoop van films gecentraliseerd bij de NPO,” legt Arjan uit. “Wil je als omroep een film uitzenden, dan moet je een groot pakket kopen. Daar zitten veel A-films tussen, maar ook een hoop B-films. We kunnen dus niet zeggen: we willen die ene film hebben. De EO is een te kleine speler om zo’n groot pakket te kopen. Bovendien zit er zelden iets tussen waarvan wij als EO zeggen: die willen we uitzenden.”

Kwaliteitseisen NPO

Daar komt bij dat veel christelijke films niet voldoen aan de kwaliteitseisen die de NPO stelt. Dat maakt het voor de EO extra lastig om films aan te bieden.
“Wel is er soms ruimte om eigen films of series te maken. Dat is een dure aangelegenheid, maar we zien dat producties van de EO hoog gewaardeerd worden.”

Lees ook: Christelijke films en series op Netflix: dit zijn de mooiste

Lees ook: Christelijke films en series op Netflix: dit zijn de mooiste

Films op Netflix

De EO zendt dan geen christelijke films meer uit, maar daartegenover staat dat het aanbod en de toegankelijkheid van films de laatste jaren vele malen groter is geworden dan pakweg vijftig jaar geleden. Arjan: “Denk aan Netflix, Uitzending gemist en Videoland. Ik ben blij dat Visie ons als kijkers probeert te gidsen in dat aanbod, en films selecteert die de moeite van het kijken waard zijn. Die zijn niet altijd per se christelijk, maar er zit vaak wel een mooi verhaal in.”

Natuurfilms

Arjan is blij dat er één genre is waar de EO wel ‘groot’ in is: natuurdocumentaires. “De NPO koopt deze A-series voor ons in, en weet ook dat die echt bij de EO horen. Ik hoop dat we dat nog lang zo mogen houden.”

Beeld: Shutterstock