'2G beleid bij de stal en een avondklok voor engelen'

TimZingt als kringleider bij de interpolitieke Bijbelkring

21 december 2021 · Leestijd 10 min ·

De laatste keer was via Zoom en dat had weinig ‘inTeams’. Dus ik wilde weer fysiek samenkomen. Het was nog best een gedoe: zorg maar eens voor de juiste kring-tafelschikking. Dat is precair: de kring is flink gepolariseerd. Het was een formatie op zich. Ik was net voor de Kerst klaar.

Een voor een druppelen de kringleden binnen. Gert-Jan Segers komt binnen met de mededeling dat Carola Schouten niet kan komen: “Ze is ziek. Ze ligt aan het zuurstof. Niet door corona!” bezweert Gert-Jan, “ze heeft te veel stikstof ingeademd. Nare ziekte hoor: ze ligt plat, kan niets meer bouwen en laat alleen maar harde boeren.” Gert-Jan gaat naast Kees van der Staaij zitten en pakt zijn telefoon. “Wat een traag internet!” Ik verontschuldig me: “We hebben hier maar 3G.” Kees zegt: “Wees maar dankbaar dat we nog geen 2G hebben.” We zwijgen.

Vleugellam

Thierry Baudet kijkt om het hoekje. “Geen Bill Gates hier, de kust is veilig,” grap ik, maar hij kan er niet om lachen. Als cultuurchristen is Thierry gastlid van onze kring. Hij kijkt nog even aan of hij lid wil worden, maar heeft wel aangegeven dat hij dan meteen kringleider wil zijn. De deur zwaait open en hij begint een loodzware vleugel naar binnen te duwen. Gert- Jan en Kees schieten te hulp. Constructieve oppositie. “Vleugellam geslagen ziel,” grapt Gert-Jan op de hijgende Thierry wijzend. Kees snapt hem niet: hij zingt oude berijming.

Wopke Hoekstra

Wopke Hoekstra en Hugo de Jonge komen binnen met twee grote dozen. Hugo verontschuldigt zich: “Sorry, we zijn laat, maar Wopke mocht niet weg van zijn vrouw. Hij moest eerst de kinderen op bed leggen en zijn rondslingerende schaatsen opruimen.” Wopke lacht schaapachtig. Ik besef dat hij het enige kringlid is van wie ik de naam van de partner ken. Wopke is openhartig over zijn relatie en overlegt alles wat hij doet met zijn vrouw Liselot. Hij vraagt altijd toestemming aan haar. Dat heet in huize Hoekstra een WOP-verzoek.

Wopke is voor het eerst op de kring. “Ik ben niet echt gelovig,” bekent hij. “Maar ja, CDA- leider zijn brengt verplichtingen met zich mee. Ik moest van het bestuur ook trouwen met Liselot. Anders wilde de ChristenUnie niet meedoen met de formatie.” Gert-Jan kijkt besmuikt en Kees knikt instemmend: “Mooi hoor, hoe principes kunnen werken.”

De enige eis was dat ik niet te Omtzigtig moest doen

Geen profiel

“Ik had ook CDA-leider kunnen zijn,” flapt Hugo er venijnig uit. De sfeer is ineens gespannen. Wopke kijkt naar de punten van zijn schoenen en daarna naar die van Hugo. “Tja, ik werd gewoon gebeld door het CDA-bestuur,” mompelt hij. “Ik wilde helemaal niet: ik ben niet zo van de ideeën en de politiek en zo: ik heb niet echt een profiel. Maar dat bleek precies te zijn wat het CDA zocht. De enige eis was dat ik niet te Omtzigtig moest doen.” Hugo trapt zijn doos onder zijn stoel en gaat boos zitten plukken aan zijn baardje.

Geen actieve herinnering

“Lekker temperatuurtje hier,” roept Mark Rutte als hij binnenkomt met Sigrid Kaag. “Kan de verwarming wat lager, dat scheelt tientjes op je gasrekening.” “Dat komt door de klimaatverandering,” antwoordt Gert-Jan. “Ik vond je trouwens heel goed met je ‘actie-actie-actie’. Mark kijkt ernstig: “Het is letterlijk pompen of verzuipen.” “Hoax!” schreeuwt Thierry opeens. Ik verander snel het onderwerp: “Mark, jij hebt het voorbereid voor vanavond toch?” Mark verschiet van kleur: “Zou ik het voorbereiden? Daar heb ik geen actieve herinnering aan.” “Gaan we weer,” mompelt Sigrid. “Laten we gewoon beginnen,” zeg ik sussend.

“Zullen we een lied zingen?” Thierry loopt naar zijn vleugel. “‘Alle Menschen werden Brüder’ vind ik wel mooi,” zegt Sigrid. Thierry denkt na. Beethoven is klassieke muziek. Anderzijds is het het volkslied van de Europese Unie. Dilemma. Kees stelt voor er ‘Alle Brüder werden Menschen’ van te maken. Daar kan iedereen zich in vinden, alhoewel Sigrid toch liever een inclusiever woord dan Brüder had gezien.

Mondkapjesdwang

Voordat er wordt ingezet, schuiven Hugo en Wopke ineens hun dozen onder hun stoelen vandaan. “Ja, als we gaan zingen, moet je een mondkapje op. Deze zijn van de firma Hulptroepen van Sywert van Lienden. Je kunt ze hier kopen voor een prikkie!” roept Wopke. Hij is ineens in zijn element. “Mondkapjesdwang!” blaft Thierry vanachter zijn vleugel. “Ik zou eerder spreken over drang,” zegt Hugo. Hij draait zijn rug naar Thierry en vervolgt naar de groep: “Over een prikkie gesproken, is iedereen hier eigenlijk wel gevaccineerd?” Hugo staat op om QR- codes te scannen. Ik duw hem terug op zijn plaats en zeg dat we een religieuze bijeenkomst zijn. Kees knikt instemmend. Ik besluit de samenzang even te laten voor wat het is.

Dominee Visser

“Laten we dan maar een rondje wel-en-wee doen,” stel ik voor. “Hoe gaat het met jullie geestelijk leven? Gaan jullie nog naar de kerk?” Kees kijkt verbaasd: “Natuurlijk ga ik nog naar de kerk. Dat doe ik sowieso: corona of niet. Soms ervaar ik wel strijd, dan moet ik echt een paar journalisten neerhoeken om er te komen, maar meestal bereik ik het kerkgebouw zonder kleurscheuren.” Mark meldt schuldbewust dat hij weinig toekomt aan kerkgang en Kaag geeft aan dat het juist heel katholiek is om nooit naar de kerk te gaan.

Thierry is niet echt geïnteresseerd in kerkdiensten. Hij heeft gehoord dat daar vaak over nederigheid en dienstbaarheid wordt gepreekt en cultuurchristenen hebben daar niet zoveel mee. Alhoewel hij één preek van dominee Visser wel het retweeten waard vond. “Die dominee Visser is gewoon jaloers dat zijn hele gemeente naar de Beamdienst zit te kijken,” meent Gert-Jan, “hij wilde ook wel eens viraal gaan. Ik weet alleen niet of hij blij is met zijn nieuwe groep gemeenteleden uit Forumland.”

Lees ook: 'Het einde der tijden is nabij'

BEAM-kerkdienst

Gert-Jan zelf kijkt ook graag naar de Beam-dienst, want eerlijk is eerlijk: die show is gewoon beter dan het online gestuntel van zijn eigen kerk. En vanaf de bank in badjas een kerkdienst volgen, is gewoon een stuk relaxter dan in die tochtige kerk met zijn onmogelijke bankjes. Zijn dochters zijn trouwens verliefd op die arts die weleens preekt: Gor met-die-moeilijke-achternaam.

Ik verzin een nieuwe vraag: “Laten we het hebben over de komst van het Kerstkind: Hij komt in de wereld om redding, rechtvaardigheid en vrede te brengen. Wat betekent dit voor jullie?”
Mark schrikt op van zijn Nokia: “Nog meer kinderen uit het Midden-Oosten? Daar heb ik geen zin in: ik ben voor opvang in de regio!” Kees bijt Rutte toe: “Een beetje opletten ja! Dit gaat over het Kerstkind! Die blijft gewoon in Betlehem.”

Als gedweeë schapen lopen jullie naar de stal

Mark slaakt een zucht van verlichting. Wopke appt intussen met Liselot dat het nog wel even duurt en Hugo vindt de komst van het kind op zich prima als het maar niet leidt tot meer besmettingen. Thierry vindt het allemaal een hoax. Waarschijnlijk bedacht door het World Economic Forum om ons in het gelid te krijgen. “Als gedweeë schapen lopen jullie naar de stal!” roept hij provocerend. Gert-Jan en Kees kijken geërgerd naar mij. Ze willen dat ik ingrijp en maatregelen neem. Ik wil iedereen zijn zegje laten doen, maar het is lastig om het gesprek te leiden.

2G bij de stal

Ik probeer het opnieuw: “De komst van het Kerstkind heeft de wereld wel radicaal veranderd en de vreugde die het geeft, is echt besmettelijk.” Foute woordkeus: Hugo veert op en schiet in zijn persconferentie-modus en begint maatregelen af te kondigen: “Alleen een kerstboom voor gevaccineerden, 2G- beleid bij de stal, avondklok voor engelen, samenscholingsverbod voor de schapen...” Thierry schreeuwt: “Jullie zijn zélf makke schapen!” Hij begint te rammen op zijn vleugel en zingt een liedje van Boudewijn de Groot, maar met alternatieve tekst:
“Kom heren regeerders, elitekliek kom
Doe maar schijnheilig:
praat recht maar weer krom
Jullie zijn de nazi’s: complot uit de hel. We komen jullie halen!
Ik lach als laatste: jullie tijd komt nog wel! Want er komen tribunalen!”

2G bij de stal

'Hier scheiden onze wegen'

Triomfantelijk kijkt hij naar de kring. Dit is de druppel. Ik roep nog dat we naar elkaar moeten luisteren, maar het is te laat. Woedend verlaat Hugo de zaal met Wopke in zijn kielzog. Sigrid staat vermoeid op en verzucht dat ze graag een andere kringcultuur had gezien: langs de lijnen van de inhoud. “Hier scheiden onze wegen,” zegt ze theatraal en ze verlaat de zaal terwijl Thierry tevreden zijn vleugel naar buiten begint te duwen. Kees bedankt vriendelijk voor de koffie en Gert-Jan zegt toe dat hij het de volgende keer zal voorbereiden.

Ik zak neer op een stoel om bij te komen. Mark slaat me gemoedelijk op mijn schouder. “Bekijk het van de positieve kant: hier kun je vast een leuk stukje over schrijven,” zegt hij monter. “Waar schrijf je ook alweer voor?”
“Visie,” zeg ik.
Mark trekt zijn wenkbrauwen op: “Visie? Dat ken ik niet.”
Ik kan me Mark met Visie ook niet voorstellen, bedenk ik. Als ik rondkijk, zie ik dat Gert-Jan een stapeltje papieren is vergeten. Mark ziet het ook. “Ach, we zeggen gewoon dat het geen status heeft. Dat heeft Gert-Jan sowieso niet,” grapt hij. Als Mark weggaat, drukt hij een briefje in mijn hand en fluistert in mijn oor: “Je kringleiderschap staat niet ter discussie hoor.” En hij verdwijnt in de nacht.

Functie elders

Ik sta alleen bij de deur en kijk omhoog. Zie ik het goed dat er één ster in de verte wel heel helder schijnt? “Hij staat in ieder geval niet boven Den Haag,” mompel ik. Als ik binnenstap, vouw ik het briefje open en lees in het handschrift van Mark: “Tijd voor een functie elders, Tim?"