Als je kinderen andere wegen gaan
De Bijbel Open met ds. Arie van der Veer
Toen Samuël richter werd, verkeerde het land Israël in een crisis. De oorlog met de Filistijnen was uitgelopen op een verpletterende nederlaag. Tijdens een veldslag kwamen er maar liefst 30.000 mannen om.
Niet alleen duizenden soldaten verloren het leven, maar ook veel priesters. Zij hadden de ark, die in de tabernakel stond, naar het slagveld gebracht. Vechten met God in je midden, dat zou Israël de overwinning brengen. Het is een dwaze gedachte, alsof je God kunt bestellen.
Het ging dan ook faliekant mis. De ark werd door de Filistijnen buitgemaakt en vervolgens in de tempel van de god Dagon neergezet.
De wederopbouw van Israël
Gelukkig bracht God Zelf een ommekeer. Maar ook al kwam de ark terug, het land moest van onderaf opnieuw worden opgebouwd. Niet alleen staatkundig, maar zeker ook geestelijk. De richter Samuël heeft die wederopbouw vele jaren geleid. De Bijbel vertelt dat heel Israël Samuël eerde als een groot profeet. Maar Samuël was ook een soort vader des vaderlands.
De zonen van Samuël
Als je leest over zo’n geweldige man, dan denk je bijna automatisch dat hij een voorbeeldig gezin moet hebben gehad. Samuël had twee zonen: Joël en Abia. Toen Samuël het einde van zijn leven voelde naderen, benoemde hij zijn zonen tot zijn opvolgers. Maar wat was dat een vergissing: ‘ze leefden niet zoals hun vader. Ze dachten alleen aan zichzelf, en ze lieten zich omkopen om oneerlijk recht te spreken’ (1 Samuël 8:3).
Het is bijna niet te geloven dat een man als Samuël zulke zonen heeft gehad. Het leek wel op het gezin van zijn voorganger Eli. Daar was ook van alles mis. Heeft Samuël dat echt niet geweten?
Het volk beklaagt zich
Het volk zegde bij Samuël het vertrouwen in de twee corrupte richters op. Ze kwamen met een ander voorstel: ‘Wordt het geen tijd dat ook wij, net zoals alle andere volken, een koning krijgen?’ Dat verzoek viel heel slecht bij Samuël. Hij werd erg boos. Waarom? De gangbare reden is, omdat het volk een koning wilde zoals alle andere volkeren. Dat is zeker de belangrijkste oorzaak geweest. Maar waarschijnlijk had deze vrome vader ook grote moeite om te geloven dat het echt fout zat met zijn kinderen.
Vaak willen ouders dat niet zien. Ze willen er niet over praten. De waarheid is heel hard.
Samuel vond het ontoelaatbaar dat ze om een koning vroegen. Daarom richtte hij een gebed tot de HEER (1 Samuël 8:6)
Als kinderen andere wegen gaan
Samuël werd boos, maar deed ook iets anders. Hij ging niet in discussie, maar in gebed. Hij legde zijn boosheid en frustratie aan God voor.
Het is pijnlijk als je kinderen andere wegen gaan. Het is pijnlijk te ervaren dat genade geen erfgoed is. Je hebt het gevoel dat je als vader gefaald hebt. Maar Samuël ging met dit alles naar God. Dat is een belangrijke les die we mogen leren van deze grote man in Gods koninkrijk.
Geschreven door
Arie van der Veer
