Podcast Kerk en ik: wat leren we van het kloos­ter­le­ven?

Heilzame bodem

Marten IJmker heeft buiten het klooster een druk bedrijfsleven, zo werkt hij bijvoorbeeld als manager van Trinity. Wat hij vooral in het kloosterleven vindt is ritme, structuur en vreugde. ‘Ik ging het klooster omdat ik mezelf wilde voeden en daarvoor een heilzame bodem zocht. In de kerk heb ik dat nooit kunnen vinden, dat was maar een moment van de week. Hier wordt niet gepreekt - er is vooral heel veel stilte, zingen en de eenvoud van een tekst. In het klooster gaat het erom hoe je moet leven om God te ervaren. Het gaat ook over een bepaalde tevredenheid, een berusting die doorgaat ondanks je highs en lows.’

God vinden in het dagelijks leven

Bastiaan van Rooijen groeide op als zoon van een PKN-dominee, maar besloot katholiek te worden en later ook Jezuïet. Hij was al jong gefascineerd door de katholieke kerk en vertrok in zijn studententijd een periode naar Rome om uit te zoeken hoe hij dat invulling wilde geven in zijn leven. ‘Ik kreeg daar voor het eerst contact met de Jezuïeten. Centraal staat bij hen dat je God kunt vinden in het dagelijks leven. Je leeft als monnik, maar bent daarnaast wel heel actief en staat midden in de wereld. Jezuïeten besteden veel aandacht aan hun gevoel: waar voel je God in je leven? Waar voel je rust en vrede? Dat neem je dan als leidraad.’

Het valt Elbert op dat de Ignatiaanse spiritualiteit steeds populairder wordt. Er lijkt een sterke behoefte aan verstilling en rust. Bastiaan: ‘Juist omdat we veel minder opgroeien met vaste kaders, geeft dat ‘lastigheid’, maar ook grote vrijheden. Dat vergt wel veel van je en daar kan de Ignatiaanse spiritualiteit je goed bij helpen. Je kijkt eerst naar de gevoelens van je eigen hart en tegelijkertijd kijk je hoe die verlangens passen in wat God wil. En: hoe deed Jezus het?’

God is niet weg

Een mooie tip uit het Ignatiaanse denken die Bastiaan meegeeft: ‘Kijk terug op de dag en bedenk je op welke momenten God er was. Dan kom je er vaak achter dat zo’n dag allerlei lichtpuntjes heeft gehad. We zouden er veel meer mee moeten in deze tijd; God incarneren. God die mens wordt. Juist in de maatschappij waar we nu in staan God op het spoor komen, want God is niet weg. Dat lijkt soms zo, maar dan moeten we beter kijken.’