Deze mensen stoppen veel liefde en tijd in hun hobby

‘Dan zie je een ‘soldaat’ over het vloerkleed tijgeren’

Menno Bausch is fotograaf. Hij vindt zijn vak zo leuk, dat hij in zijn vrije tijd aan re-enactment-fotografie doet: het fotograferen van nagespeelde historische gebeurtenissen.

“Met mijn gezin was ik bij een historisch evenement waar ook re-enactors rondliepen,” vertelt Menno. “Dat wekte meteen mijn interesse.” Menno maakte wat foto’s en de re-enactors (mensen die historische gebeurtenissen naspelen, red.) reageerden enthousiast.

En zo kon het gebeuren dat hij nu regelmatig tussen de ‘soldaten’ op het ‘slagveld’ ligt. “Bijvoorbeeld tijdens dagenlange historische gevechtsscènes in Noord-Frankrijk.” Sommige groepen waarmee Menno werkt, gaan heel ver.

Alles moet kloppen, tot hun ondergoed aan toe

“Alles moet kloppen, tot hun ondergoed aan toe. Smartphones zijn uit den boze, een blikje cola ook. Zelfs de blocnotes die in staftenten worden gebruikt, moeten accuraat nagemaakt zijn. ’s Avonds gaan ze niet lekker in een hotel slapen, maar in tentjes. Net als toen.” Grijnzend: “Ik slaap dan in hetzelfde gebouw als de generale staf. Een koetshuis of iets dergelijks.”

“Historische camera’s gebruik ik alleen om stilstaande taferelen vast te leggen,” vervolgt Menno. Voor zijn apparatuur wordt een uitzondering gemaakt. “Met de toenmalige camera’s zijn snelle gevechtsacties moeilijk te fotograferen. Daarom zijn daar ook weinig foto’s van bewaard gebleven.”

Door de coronacrisis zijn re-enactment-evenementen afgelast, maar dat weerhoudt Menno er niet van mooie producties te maken. “Ik ben bij re-enactors thuis langsgegaan en daar is een bijzondere fotoserie uit voortgekomen. Dan zie je een ‘soldaat’ over het vloerkleed tijgeren, terwijl je zijn vrouw ziet denken: hij kan het niet laten, die gek.”

‘Mijn eigen LEGO bleef allemaal keurig in setjes’

Journalistiekstudent Sander van Deventer (26) verzamelt al zijn hele leven LEGO. “Ik kan me niet herinneren dat ik níét verzamelde.”

“Als kind was niet het bouwen, maar het verzamelen van LEGO het belangrijkst voor mij,” vertelt Sander. “Een vriend van mij had ook veel LEGO en daar hebben we hele steden van gebouwd. Maar mijn eigen LEGO bleef allemaal keurig in setjes, die ik één keer opbouwde.”

Sander is niet voor niets student journalistiek. “Ik ben altijd bezig met bijzondere verhalen en anekdotes. Dat zie je terug in mijn LEGO-collectie.” Zo bezit hij een set die gebaseerd is op een van de eerste Mickey Mouse-filmpjes, uit 1928.

Het is een mooi idee dat je een van de weinigen in Nederland bent die een set heeft

“In dat filmpje kwam een radarboot voor. Deze boot is door LEGO exact nagemaakt, uiteraard in zwart-wit. Je kunt met de boot rijden, waarbij de onderdelen van de boot precies bewegen zoals in het filmpje. Inclusief op en neer dansende schoorstenen.”

Een aantal van Sanders sets waren niet in Nederland te koop, maar komen uit de VS of Denemarken. “Ik vind het leuk als ik zoiets ergens tegenkom en een goede deal kan sluiten. En het is een mooi idee dat je een van de weinigen in Nederland bent die een set heeft.” Sander heeft ook de LEGO-versie van de studio waarin de bekende serie Friends is opgenomen. En de raket waarmee de mens voor het eerst op de maan arriveerde. “De echte versie is de grootste en zwaarste raket die ooit gebouwd is. O, en ik kijk nu hoe ik aan de LEGO-set van Sesamstraat kan komen.”

‘Een verzameling van misschien wel duizend euro’

Guus van Deelen (40) houdt van bourgondisch eten. Daarom is hij naast zijn werk als consultant regelmatig actief als streetfoodgids in Utrecht.

“Wanneer ik op reis ga, probeer ik zo veel mogelijk van een land te ‘proeven’ en plan ik de trip om interessante eetgelegenheden heen. Drie jaar geleden reisde ik naar Palermo in Italië en nam daar deel aan een streetfoodtour. Ik zag hoe gepassioneerd de gids zijn werk deed en fantaseerde meteen over een eigen rondleiding in Utrecht. Eenmaal terug in Nederland besloot ik Street food tour Utrecht te beginnen. Toen de website de lucht inging, kreeg ik meer aanmeldingen dan verwacht.”

Vooral in het voor- en najaar kan Guus minimaal een dag per week vullen met het rondleiden van groepen door de Domstad. In ongeveer driekwart van de gevallen betreft het Nederlanders, die “met een bitterbal en een haring alleen niet tevreden zijn”.

Het voelt als een ontdekkingsreis die ik steeds opnieuw beleef

Guus: “Daardoor werd het haast een professionele plicht me steeds verder te verdiepen in de culinaire wereld van Utrecht. Ik ontdekte de verhalen van de ondernemers achter hun eetgelegenheden en de geschiedenis van Utrecht. Het voelde als een ontdekkingsreis die ik steeds opnieuw beleef met de mensen die ik rondleid.”

Door de coronamaatregelen liggen de streetfoodtours van Guus stil. “Ik ben niet financieel afhankelijk van mijn tours. En het scheelt dat er nog genoeg in het verlengde van deze liefhebberij ligt. Ik mag nog genieten van lekker eten! En daarnaast ben ik een groot whiskyliefhebber. Ik bezit een verzameling van misschien wel duizend euro: een andere uit de hand gelopen hobby. Wat dat betreft hoeft de bourgondiër in mij zich nog niet te vervelen.”

Tekst: Lars Jacobusse en Lukas ten Napel
Beeld: Nathalie van der Straten-Folkersma