Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Eva & geld: 'Ik vond het ingewikkeld dat ons inkomen niet constant was'

Een kijkje in de portemonnee van een Eva-lezeres

In de rubriek 'Eva & geld' geeft een Eva-lezeres Alja (39) een inkijkje in haar portemonnee. Ze is getrouwd en heeft 2 kinderen. Haar partner werkt in de zorg en zij is thuisblijfmoeder. Het netto gezinsinkomen is €2400,- per maand.

Deel:

Maandelijkse kosten

  • Woonlasten: € 875,-
  • Boodschappen: € 450,-
  • Verzekeringen: € 375,-
  • Auto: € 275,-
  • Giften: € 175,-
  • Cadeautjes: € 50,-
  • Ontspanning (maandelijkse date): € 25,-
  • Vakantie: € 100,-
  • Overig (abonnementen, sport-, zwem- en muziekles): € 75,-

Leven van giften

“Al van kinds af aan interesseerde ontwikkelingswerk mij. Tijdens mijn studie ontmoette ik mijn man, die, als kind van zendelingen, zijn eerste levensjaren in Afrika had doorgebracht. Kort na de geboorte van onze oudste vertrokken wij als zendelingen naar Afrika. Daar waren wij afhankelijk van giften. Ik vond het ingewikkeld dat ons inkomen niet constant was. De ene maand bleef er iets over, de volgende maand konden we de vaste lasten niet betalen. Ik was vaak aan het rekenen hoe we de eindjes aan elkaar moesten knopen. Maar het maakte ons heel bewust van de afhankelijkheid van God. We mochten ervaren dat God elke dag voor ons zorgde. Dan kwam er ‘ineens’ een gift binnen.

Terug in Nederland

Na een paar jaar gingen we terug naar Nederland en leefden ook hier van giften. We hadden in Nederland wel de garantie van een vast inkomen. Een tekort werd door de organisatie aangevuld. Dat was fijn, want hier in Nederland daalde het aantal giften. Het spreekt mensen blijkbaar meer aan als je in Afrika actief bent in de zending, terwijl het in Nederland net zo nodig is.

Alles wat we niet nodig hebben voor levensonderhoud, geven we weg. Ik wil ook niet veel spullen hebben. Wel let ik op de kwaliteit: wat ik koop moet goed zijn en lang meegaan. Ik ervaar een spanningsveld in ons budget en verantwoord kopen. Mijn ideaal is om duurzaam te kopen, maar dat laat mijn budget niet altijd toe. Maar we gooien nauwelijks eten weg. Restjes worden opgemaakt of gaan in de vriezer. We hebben geen voorraadkast: wat ik in mijn keuken heb, maak ik op.

Ik wil niet veel spullen hebben

Voor de kinderen krijg ik veel kleding en ik heb zelf ook geen moeite met tweedehands kleding. Het hoognodige voor mijn man en mij koop ik online. Door onze manier van leven mis ik wel een eigen stijl. Dat is het enige wat ik opoffer. Ook in huis hebben we vrijwel alles gekregen. Maar dan is het ook weer een uitdaging om van een allegaartje een eenheid te creëren.

Ontspanningsbudget

We proberen eens per jaar op vakantie te gaan. Dit jaar zouden we in de meivakantie gaan, de zomervakantie is voor ons onbetaalbaar. Helaas gooide corona roet in het eten. Een andere ontspanning die we onszelf gunnen, is een maandelijkse date zonder kinderen. Daar hebben we een ‘ontspanningsbudget’ voor, waarvan ook de oppas betaald moet worden. Het is weleens puzzelen hoe we daar uitkomen.

Mijn man is recent weer in de zorg gaan werken. Daardoor is ons inkomen iets lager en kunnen we niet sparen. Maar wij vinden het belangrijk dat ik nu bij de kinderen kan zijn. In de toekomst wil ik wel weer gaan werken.

Wij leven vanuit dankbaarheid en zijn ons ervan bewust dat wij bij de rijken van de wereld horen. Ook al heb je soms het gevoel dat je tekortkomt, dat is naar Nederlandse maatstaven. Onze blik is op de wereld gericht. In Afrika werden we constant geconfronteerd met armoede. Dat is moeilijk en intensief, maar het houdt je dankbaar. Wij hebben genoeg.”

Lees ook: Annemarie en haar grote gezin doen mee met 'Waar doen ze het van?'

Geschreven door

Annemarie Kok-van Twillert

--:--