‘Het land van Jan en Alleman’ over streken en tradities

Hoewel Geertjan hoopt dat het bestaande beeld van de regio enigszins verandert, is hij geen idealist of activist. “Ik ben een verhalenverteller en ik voel een bepaalde urgentie. Ik proef iets in de samenleving en daar wil ik mee aan de slag. Namelijk dat er naast multiculturele diversiteit ook geografische diversiteit moet zijn.” Dat is niet zo makkelijk als het lijkt. “In ‘Hilversum’ bestaat de neiging om een stereotiep beeld van de regio te maken met magische vergezichten en snuivende, dampende koeien.” Een onjuist beeld, volgens Geertjan, “want Nederland heeft bijna geen ongerepte natuur. En de boer heeft maar een paar dagen voortreffelijk weer. Ik vind dat we dat niet moeten romantiseren.”

Urgentie

Geertjan is een van de weinige mediamakers die echt op het platteland wonen, en hij voelt zich geroepen om dit programma te maken. “Ik voel als journalist een bepaalde urgentie.” Een opdracht die veel toewijding vereist. “Eigenlijk ben ik al vijf jaar bezig met nadenken over dit programma.” De politieke werkelijkheid haalde Geertjan echter in. Zo kwam bijvoorbeeld de BoerBurgerBeweging in opkomst, een van de partijen die in de serie ter sprake komen. “Ik ben kritisch over partijen die de kloof tussen stad en platteland accentueren, want ik geloof dat het een kloofje is, absoluut geen grote kloof. Ik denk dat de stedeling zonder problemen de connectie kan maken met iemand op het platteland en andersom. In de kern lijken we enorm op elkaar, en dat laat ik zien.”

Vijf gasten

In de eerste aflevering van het nieuwe EO-programma spreekt Lassche vijf totaal verschillende personen. Wat maakt voor hen de regio uniek en waarin zijn ze gelijk, wat onderscheidt hen van ‘het westen’, wat gaan ze stemmen en waarom?
De vijf geportretteerden in het programma zijn dialectzanger Hendrik Jan Bökkers, een geëmigreerde boerin met heimwee, een ex-docent die vastliep in het systeem, een orthodox-christelijke timmerman en een Marokkaanse jongerenwerker. Door aandachtiger naar het vijftal te kijken, blijkt dat stereotypen niet kloppen en alles veel diverser is dan het lijkt.