Lazarus staat op | Witte Donderdag

Witte Donderdag – PopUpGedachte donderdag 9 april 2020

‘Ubi Caritas et A-a-a-mor. Ubi Caritas, Deus Ibi Est.’ En dat dan eindeloos herhalen. Dat is een beetje de taak van Witte Donderdag en voldoende ook eigenlijk voorlopig. Het is het liedje wat onze dochter van vijf hard kan meezingen. Haar eerste en enige Latijn. Ze is vijf. Waarom deze blijft haken? Ik weet het niet en ik denk dus maar het komt door de inhoud. Zou leuk zijn toch? ‘Daar waar zorg en liefde, daar waar zorg is, daar is God.’ Moeilijker hoeft het niet te zijn, hoop ik weleens.

Waarom is Donderdag Wit? Ik heb het even opgezocht: “De term Witte Donderdag verwijst naar de gewoonte om alle kruisbeelden en andere beelden met een wit kleed te bedekken, dat na de dienst door een paars kleed wordt vervangen. De liturgische kleur van Witte Donderdag is dan ook wit. De liturgie van Witte Donderdag omvat de voetwassing van twaalf gelovigen door de priester, die Jezus en de apostelen symboliseren. Tijdens de voetwassing zingt men gewoonlijk de hymne Ubi Caritas,”

Ubi Caritas, de hit van onze dochter, is een voetenwassingsliedje. Maakt het alleen maar beter eigenlijk. Het is zo inclusief – het is zo het omgekeerde van de soms religieuze hoogmoed die zegt: alleen als je God kent of Jezus hebt omarmd weet je wat liefhebben is. De rest is allemaal uiteindelijk toch zelfgericht. Deze tekst zegt het precies andersom. Dit liedje in elk geval: Wie zorg heeft en liefde kent, die heeft God leren kennen. Zoek je God? Vind zorg en liefde. En dat kán gaan over romantische liefde, zeker, maar het is niet het eerste waar hier op gedoeld wordt. Het is de combinatie van zorg en liefde en voeten wassen. Dit staat er vanochtend in de lezing:

Toen Hij dan hun voeten had gewassen, zijn bovenkleren had aangetrokken en weer aan tafel was gegaan, sprak Hij tot hen: 'Begrijpt gij wat Ik u gedaan heb? Gij spreekt Mij aan als Leraar en Heer, en dat doet gij terecht, want dat ben Ik. Maar als Ik, de Heer en Leraar, uw voeten heb gewassen, dan behoort ook gij elkaar de voeten te wassen. Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gij zoudt doen zoals Ik u gedaan heb.

Hij blijft de Leraar met een hoofdletter. Hij stapt niet uit zijn rol, taak en roeping. Maar als zodanig is hij niet degene die de lakens uitdeelt, maar ze om zijn middel slaat en gebruikt als handdoek om na het stof van de ander de voeten gewassen te hebben ze liefdevol te drogen.

Dit is niet op je strepen staan, dit is precies andersom. Wie zou nog wel het een en ander van je kunnen leren? Wie gaat je waarschijnlijk op een gegeven moment in de steek laten? Wie zou wijzer moeten zijn ondertussen? In wie heb je geïnvesteerd? Precies die, was die de voeten. Want dat is een goddelijk goede daad.

Daar waar liefde en zorg is, verantwoordelijkheid en dienstbaarheid, daar is God. Jezus ontkent niet het verschil tussen zijn rol en die van de leerlingen, tussen de wijsheid die hij heeft over te brengen en de soms zo eigenwijsheid die hen weerhoudt om het te pakken, maar ín die rol gaat hij door de knieën en investeert niet alleen wat hij heeft te bieden aan kennis en richting, maar geeft zichzelf aan de ander. Om u te dienen.

Wie iets wil aanleren, zal moeten leren dienen. Het lijkt een vreemd ritueel, maar het is eigenlijk al lang wat een goede leraar doet. Die is geen zender, maar ook altijd zorger. Net als ouders dat zijn. En vrienden. Het is een combinatie van vooruitlopen en een steun in de rug zijn, van uitdagen en dragen, van gezag en zorg. Die liefde, die is goddelijk. Omdat de Eeuwige zo met ons omgaat. En wij gevraagd zijn om dat te imiteren. Naar onze vrienden, kinderen, medewerkers, volgers, partners, leerlingen en wie dan ook.

Een goede witte donderdag gewenst vandaag. Meer PopUpGedachtes te vinden op lazarusstaatop.nl en voor nu vrede en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.