Lazarus staat op | Lied van verlangen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Een lied van verlangen – PopUpGedachte vrijdag 17 december 2021
Het komt nu dichtbij, dat Kerstfeest. Een feest van verlangen. Het is niet veel dat er gebeurt. In principe wordt er niet veel meer dan een kind geboren, waar je de komende 30 jaar niks hoort. Dertig jaar. Dat zijn nog heel wat Rutte-kabinetten. Het is zo’n periode die gebruikt wordt in aankondiging van de zeespiegelstijgings-ellende. Over dertig jaar, staan we dan hier of daar. 2050. Een onoverzienbare periode, dertig jaar wereldgeschiedenis.
Dertig jaar geleden was ik tien jaar oud, moest de milennium bug komen, was er her er der bij iemand een computer in huis, maar internet bestond nog niet. Mobiele telefoons ook niet. Dertig jaar geleden was een soort stenen tijdperk, als je het zo bekijkt. Wat betekent dat 2021 het stenen tijdperk is van 2050. We hebben echt geen idee en toch gaan we maar Kerst vieren. Want als er hoop geboren wordt, dan moet dat gevierd worden – ook al kan het dertig jaar duren. Of nog veel langer.
Vandaag een lied van verlangen, het is de psalm uit de lezingen en zo aan het eind van de week misschien deze maar gewoon eens helemaal lezen. Dit staat er:
Geef, o God, uw wetten aan de koning,
uw gerechtigheid aan de koningszoon.
Moge hij uw volk rechtvaardig besturen,
uw arme volk naar recht en wet.
De bergen zullen de vrede brengen,
de heuvelen gerechtigheid voor het volk.
Moge Hij recht doen aan de zwakken,
redding bieden aan de armen.
Moge in zijn dagen de rechtvaardige bloeien,
de vrede wereldwijd zijn tot de maan niet meer bestaat.
Moge Hij heersen van zee tot zee,
van de Grote Rivier tot de einden der aarde.
Zijn Naam zal eeuwig bestaan,
zijn Naam zal voortleven zolang de zon zal schijnen.
Men zal wensen gezegend te worden als hij,
en alle volken prijzen hem gelukkig.
Verlangen. Terwijl in deze dagen een regeerakkoord wordt doorgesproken en er fel wordt gereageerd door de oppositie over een ‘ongewenstverklaring’ van mensen zonder papieren. En terecht. De VVD wilde het al heel lang, strafbaarstelling illegaliteit, nu lijkt het ervan gekomen, zij het onder een andere naam.
En de zorg? Wordt er rechtvaardig bestuurd naar recht en wet? Rechtgedaan aan zwakken, redding geboden aan armen? We weten het niet. Met Kerst wordt er dan ook geen regeerakkoord geboren in de kamers van Den Haag – de hoop komt uit een onooglijke stal, in de marges en de gaten van de samenleving. Daar woont ze blijkbaar, onder ons.
Als het verlangen sterk genoeg is en de mens zich niet afhankelijk maakt van anderen, dan leeft de hoop. Welke hoop? De hoop die met Kerst geboren wordt en steeds weer nieuwe harten, handen en voeten zoekt om in te wonen.
Tot zover de PopUpGedachte van vandaag. Een hele goede vrijdag gewenst. En vrede, en alle goeds.
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
