Lazarus staat op | Je de wet laten voorschrijven

Je de wet laten voorschrijven – PopUpGedachte 5 juni 2020

Met regels moeten we niet aankomen bij de gemiddelde mens. Regels zijn om aan je laars te lappen, we weten zelf wel wat goed is, we laten ons de wet niet voorschrijven. Het is interessant dat er rode lichten zijn die adviseren dat je beter niet door kunt lopen, maar een harde regel is het voor de gemiddelde Nederlander niet. We nemen het als een advies en kijken zelf wel uit. Laat staan dat we de stoplichten bedanken, versieren, bejubelen. We hebben niet zoveel met regels.

Het christendom heeft z’n roots in de joodse levenswijze. En het christendom is enkel te begrijpen als we leren luisteren naar de joodse roots. Nog niet gemakkelijk met die lange anti-semitische traditie die het christendom ook heeft, tot groot verdriet en frustratie en schaamte van velen. Ook niet gemakkelijk gezien de politieke en militaire drama’s van en rond de staat Israël. Gelukkig zijn er dan de oude teksten die een geest ademen die los van hedendaagse conflicten ons iets kunnen leren over een manier van leven. Dit staat er vanochtend:

Die uw wet beminnen, genieten een heerlijke vrede, En struikelen nooit. Jahweh, ik smacht naar uw heil, En onderhoud uw geboden; Ik volbreng uw bevelen, Ja, heel mijn leven ligt voor U bloot!

Een liefdesrelatie onderhouden met de religieuze geboden. Kom daar maar eens om in het autonome, eigenwijze, vrijgevochten Westen. En toch is er iets te vinden wat ons dichterbij dat levensgevoel kan brengen, want die ‘heerlijke vrede’ waar de auteur het over heeft is ook niet te versmaden. We hebben niets met liefde voor regels, maar heerlijke vrede is ook niet het dagelijks levensgevoel van ieder. Wellicht dat er een verband is.

Wanneer ben ik dankbaar voor de regels? Nou, recent nog. Als er goede, rechtvaardige coronaregels worden uitgevaardigd en een minister-president ze in begripvolle en heldere woorden aan het volk presenteert, als het duidelijk is dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen en de ander daar ook duidelijk wordt voor uitgenodigd op een haalbare manier – dan ben ik zielsdankbaar voor goede regels. Zonder die regels was het een absolute, ellendig-verdrietige chaos geworden in ons land. En als er op een gevaarlijke oversteekplaats, waar mensen zijn aangereden die me dierbaar zijn, eindelijk verkeerslichten worden geplaatst, dan kan ik me zomaar voorstellen dat ik de neiging heb om zo’n rood-oplichtend gevaarte bij de kruising een kleine knuffel te geven. Omdat ik weet hoeveel pijn het doet als het misgaat op z’n kruising – bij alle betrokkenen; daders, slachtoffers en omstanders.

Misschien weet het vroeg-Joodse volk gewoon hoe het mis kan gaan als we maar doen wat ons voor de kop komt. Dat gezagsdragers hun macht misbruiken, omdat er toch geen wet tegen bestaat. Dan sterft het goede – niet alleen in het slachtoffer, maar ook in de dader. Her en der knielden agenten op één knie in de Verenigde Staten, ze waren opgeroepen om de orde te bewaren en demonstreerden mee in een roep om een orde van een hogere orde. Wat zou het goed zijn als de goddelijke voorschriften van uiterst respect voor het leven door iedereen geliefd zouden worden. In de Verenigde Staten en overal in de wereld.

Tijdens een training die ik volgde in Londen, ontmoette ik een grote Joodse man. Geweldige vent, grote baard, dikke lach. In zijn broekzak rammelde altijd muntgeld. Het is mijn opdracht om mensen op straat die erom vragen iets te geven, zei hij lachend. Dus alles onder de 5 pond gaat in mijn broekzak. Straatmuzikanten, bedelaars, wie dan ook wat vraagt, ik grabbel in mijn broekzak en wat er bovenkomt is voor diegene. En weet wat je wat ik er eigenlijk mee koop? De mogelijkheid om iemand in de ogen te kijken, een lach te delen, een naam te vragen soms en even contact te maken. Het is zo’n briljante regel dat je altijd een aalmoes moet geven. Ik hou ervan. Het opent mijn hart en dat van de ander. Als je er tenminste je ziel in legt. Als je van de regel hebt leren houden.” De beste man had vrede bij zich, een vrede om als vrijgevochten ik-bepaal-het-zelf-wel westerling een klein beetje jaloers op te zijn.

Tot zover vanochtend. Een hele goede vrijdag gewenst. En een heerlijke vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.