Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Niet kunnen meepraten over het nieuws...

Marieta geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Ze leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt ze de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Niet kunnen meepraten over het nieuws  –  PopUpGedachte woensdag 15 april 2020

Niet kunnen meepraten over het gesprek van de dag omdat je letterlijk onder een steen hebt gelegen. Het overkwam de opgestane Jezus toen hij een gesprek probeerde aan te knopen met twee wandelaars die naar een dorpje bij Jeruzalem liepen. En hij krijgt van een van de twee meteen een weerwoord als hij vraagt waar ze het over hebben: 'Ben je de enige die niet weet wat er in Jeruzalem is gebeurd de afgelopen dagen?' 

Heb je net het onmogelijke gedaan, ben je opgestaan uit de dood, krijg je een verwijt om je oren... 

Het is een grappig oer-menselijk begin van het verhaal. Ik herken er mijn eigen fomo in: het gevoel dat ik alles bij moet houden om bij te blijven, zodat ik gesprekken kan voeren met anderen. Het is niet voor niks dat de afgelopen weken de journaals en informatieve programma’s betere kijkcijfers scoorden dan voorheen. Corona is het gesprek van het dag, het bepaalt ons leven en als je iemand spreekt – op anderhalve meter afstand – wil je daar iets over delen, wil je je eigen ongemak en wellicht ook leed delen. En dat deden we dus al in het jaar nul. 

Als iets je zó in beslag neemt, is er eigenlijk niet zoveel ruimte voor anderen. Ik merk zelf dat ik m’n best moet doen ook betrokken te zijn bij ellendig nieuws van verder weg. Om bijvoorbeeld die petitie SOS Moria te tekenen. Mijn leven is op dit moment ook zo drastisch veranderd en ik niet weet hoe ik er over een paar maanden of een jaar voorsta. Dat neemt al m’n gedachten in beslag. Bovendien heb ik werk genoeg in m’n eigen leven op dit moment: thuiswerken, thuisjuffen, het huishouden, attent proberen te zijn naar mensen in mijn directe omgeving, sporten. Daar faal ik al in, laat staan dat ik m’n blik verder richt. 

Dat doen die twee mannen vanmorgen dus wel. Die nodigen de vreemdeling die het gesprek met hen aanknoopt in hun huis, aan hun tafel. Hij mag mee-eten en blijven slapen. Ondanks hun bedrukte gemoed, hun volle hoofden is er plek voor de ander.

‘Zo kwamen ze bij het dorp waar ze heen gingen, maar Hij deed alsof Hij verder moest gaan. Zij drongen bij Hem aan: 'Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt ten einde.' Toen ging Hij binnen om bij hen te blijven.’

(Herken je trouwens dat bekende lied – Blijf bij ons Heer, want d’ avond is nabij?) 

Eenmaal binnen doet die ander iets bijzonders: 

‘Terwijl Hij met hen aanlag nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe.’

Brood, zegen, brood breken en uitdelen: dit is het eerste Avondmaal, de eerste Eucharistie na de instelling ervan op die donderdagavond ervoor, waarin Jezus zijn leerlingen opdraagt om het te blijven doen om hem te herdenken.

Op het moment dat Jezus dat brood breekt, zien Kleopas en zijn vriend wie ze in huis hebben gehaald, en herkennen ze Jezus van Nazareth. Dit gaat verder dan een symbolische daad: dit is daadwerkelijk Jezus vinden in het breken van het brood. 

Dat is voor mij de kern en de les van vanmorgen: de ander – en daarmee ook Jezus – vinden als het je ondanks je bedrukte gemoed lukt om je blik naar buiten te richten. Om die ander in je huis te halen, aan je tafel te nodigen, te laten overnachten als je het nodig is. Als je dat wat je hebt, deelt met de vreemdeling die op je pad komt. En nu dat misschien niet letterlijk kan, om het dan figuurlijk te doen. 

Ik vind dat niet makkelijk, maar ik geloof wel dat het de weg is om te gaan, juist omdat het zo tegen mezelf ingaat. 

Dat waren mijn gedachten op deze vroege ochtend. Ik vond het een opgave, maar ook een eer om de plek van Rikko in te nemen. Morgen is hij er weer. Vrede en alle goeds voor vandaag! 

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Marieta van Driel

--:--