Lazarus staat op | De goddelijke inbreker

De Goddelijke Inbreker – PopUpGedachte woensdag 21 oktober 2020

Er is weinig zo goed voor een mens – of in elk geval voor deze mens die hier nu aan het schrijven is – als twee uurtjes door een bos lopen met een wijze coach. Heeft hij nou zoveel bijzonders gezegd? Dat weet ik eigenlijk niet. Hij heeft een aantal serieuze vragen gesteld, maar eigenlijk door gewoon goed te luisteren. Was het een speciale kerel? Met zo’n lange witte baard, en grote stok en van die spirituele ogen? Ook niet. Geen Merlijn of Gandalf of wat dan ook. En toch ziet de wereld er anders uit, kijk ik anders naar mezelf, is mijn gevoelswereld – sorry voor het woord, kan zo gauw geen betere bedenken – opeens van een andere gesteldheid. Twee uurtjes en ik sta anders in mijn schoenen.

Hoe anders? Misschien wel zo: vooraf aan dat gesprek was ik al enige tijd in een soort voorwaarts vallende beweging door het leven aan het rennen. Het hoofd vooruit, het lichaam voorwaarts hellend en elke keer je voeten bijtrekken onder je lijf anders ga je plat op je muil. En dat moest ook wel, want er was veel te doen. Na twee bos-uurtjes sta ik weer rechtop en kan ik besluiten of ik de stap vooruit zet of zijwaarts of gewoon even blijf staan. Moet je eens proberen om te blijven staan als je voorwaarts hellend met je hoofd de toekomst in aan het leunen bent, dat gaat niet.

Op de plaats, rust. Zoiets is het. Kan het zijn dat er weer een sprintje getrokken moet worden of een marathan gelopen? Zeker, maar dan is het een keuze. Is de voorwaarts hellende houding uit het lijf verdwenen? Nog niet, maar het is in elk geval een stukje steviger. En waarom is dat nodig? Dat is misschien wel de belangrijkste vraag. Waarom is het nodig? Waarom recht op die voeten staan en observeren, de snelheid is er dan namelijk wel uit. En de overtuiging, want dat ging best wel lekker met het hoofd vooruit. Meters maken en gaan.

Wat is de kracht van op de voeten staan? De verbinding van hoofd met lijf en voeten en buik en hart. En die verbinding levert kennis op, niet per se rationele kennis maar overtuiging. Weten wat je aan het doen bent en waarom en voor wie. En kunnen kiezen. Kunnen besluiten wat nu wijs is en goed is en om stil te blijven staan totdat je het weer weet. Geworteld in gezonde aarde en zo niet, dan op zoek naar gezonde aarde alvorens verder te groeien. Geworteld en gevoed en bij gebrek aan voeding, niet wringend doorgroeien maar op zoek naar voeding of water. Waarom? Om niet te vergeten wie je bent, dat je een lijf hebt, dat je bedoeld en geliefd bent en een rol hebt in het leven.

Vandaag zegt Jezus dit tegen zijn leerlingen en andere luisteraars: In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Begrijpt dit wel: Als de eigenaar van het huis wist op welk uur de dief zou komen, zou hij in zijn huis niet laten inbreken. Weest ook gij bereid, omdat de Mensenzoon komt op het uur waarop gij het niet verwacht.'

Wat die komst precies betekent, daar zijn allerlei ideeën over. Er is geen vastomlijnd antwoord op en dat hoeft ook helemaal niet. Wat me vanochtend zo boeit is die goddelijke inbreker. De Eeuwige in een streepjesshirt met een koevoet die op onverwacht moment even komt kijken of er iets te halen is. Bizar beeld. En dan ofwel een snurkende, door de drank en slaappillen bedwelmde eigenaar vindt, die nooit meer rekende op iemands komst. Of een glimlachende eigenaar die met een paar warme sloffen aan met de voeten op de bank zit en zegt: welkom, ik verwachtte je al. Thee? Of liever iets sterkers?

Als ik op mijn voeten sta, weet ik wie ik ben en kan ik bezig zijn met wie ik ook al weer graag wilde zijn. Dan is het niet de vraag wat er maatschappelijk, of op mijn werk, of door allerlei verwachtingspatronen van de wereld om me heen van me verwacht wordt, maar wat de eeuwige bedoeld heeft. En als hij dan langskomt, onverwacht, als een inbreker dan staat er thee klaar. Of iets sterkers. In mijn rennende leven is er nauwelijks zicht op die eeuwigheidsfactor. Ik ben dankbaar voor het bos, voor de wijze man en voor de uurtjes. Een goddelijke goede interventie die ik iedereen toewens.

Tot zover. Een hele goede woensdag gewenst, meer popupgedachtes te vinden op lazarusstaatop.nl en voor nu: vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.