Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mariette Mol is tappende dominee én prekende kroegbaas

In beide rollen dezelfde persoon

Is ze een tappende dominee of een prekende kroegbaas? Mariette Mol is het allebei. Ze heeft een eigen café én staat regelmatig op de kansel. Niets bijzonders, vindt ze zelf. “Ik ben niet Jet van de kroeg of Jet van de kerk. Ik ben in beide rollen dezelfde persoon.”

Deel:

Mariette staat regelmatig in haar toga op de kansel. Wat wil ze haar gehoor meegeven? “Ik wil kleur geven aan de Bijbelverhalen. Deze verhalen zijn geen literatuur op afstand, maar je moet er zelf mee op pad gaan. Dat geldt ook voor de kerkdienst. Dat is niet alleen een uurtje op zondag waarop je iets met God doet. Het geloof moet door de hele week heen zitten als onderdeel van je leven. Als dat zo is, vertel je anderen over het geloof of je helpt hen als ze het moeilijk hebben.”

Wat vind jij belangrijk in een preek?

“Ik haak graag aan bij zaken die spelen in de samenleving. Ook preek ik graag over de gelijkenissen. Die zijn heel makkelijk te vertalen naar vandaag. De gelijkenis van de verloren zoon gaat bijvoorbeeld over liefde, acceptatie, vergeving en terugkomen. ‘Vergeving’ klinkt heel zwaar, maar je kunt ook zeggen: fouten maken is menselijk. Dat is hetzelfde. Een preek is niet geslaagd als iemand het met me eens is. Een preek gaat pas leven als je er zelf over na gaat denken. Het moet in de preek wel over God gaan. De andere kant is: in Prediker en Hooglied gaat ook niet in elke regel over God. Als je de rode draad maar op je netvlies krijgt.”

Kun je de rode draad wat concreter maken?

“Liefde. Het gaat om de liefde van God naar mensen en tussen mensen onderling. Maar dat geldt ook voor de horeca, waar het om ontmoeting draait. Aandacht en luisteren zijn daar belangrijk. Mensen drinken hier geen koffie omdat ze thuis geen koffie kunnen zetten, maar om anderen te zien. Iedereen vindt het fijn als er gevraagd wordt: hoe is het met je? Je wordt hier gezien! Juist in de samenleving waarin mensen niet meer naar de kerk gaan is dat belangrijk. Het café is geen vervanging van de kerk, maar er zijn wel overeenkomsten. De kerk is een gemeenschap, ook buiten de zondagochtend om. Als je zondagochtend mensen niet hebt gezien, bel je ze na een paar weken. Dat zie ik in de kroeg ook. Als ik klanten al een paar weken niet heb gezien, stuur ik ze een berichtje.”
 

Doe je als freelancedominee ook aan pastoraat?

“In de horeca heb je vaak goede gesprekken bij een biertje. Dat lijkt op pastorale gesprekken. Bij een gast die kanker had en op sterven lag, ben ik op zijn verzoek regelmatig op bezoek geweest. We praatten niet alleen over God, maar ook over zijn leven en hoe hij dat kon afronden. Door mijn theologische achtergrond heb ik een taalveld waarmee ik hem kan helpen. Bovendien, hij wist dat hij mij geen rare vraag stelde toen hij me belde. Hij wist dat ik dominee was. Het valt binnen mijn werkveld. Tegelijkertijd doe ik het niet per se als dominee. Iemand begeleiden en luisteren is …”

… de rode draad?

“Zeker! Ik ben niet Jet van de kerk en Jet van de kroeg. Ik ben in beide rollen dezelfde persoon. Of ik nu in de kroeg of bij iemand thuis naar iemand luister, maakt niet uit. Ik kan niet los leven van die rode draad.”

Eerder in het gesprek zei Mariette dat de kerk het gouden product op andere plekken aan de man moet brengen. Heeft ze zendingsdrang? Beslist: “Nee, heb ik niet!”

Maar je wilt wel dat de kerk aan betere marketing doet …

“Ik heb absoluut geen evangelisatiedrang en begin niet tegen iedereen over God. Dat hoort hier in het café niet. Maar als het wel over God gaat, vind ik het geen probleem. Ik vertel graag over het geloof. Juist als je het er niet dik bovenop legt, komt het als een grotere verrassing. Het mooie is als je de vertaalslag van het oude verhaal naar nu weet te maken. Maar als mensen hier keihard staan te vloeken, zeg ik daar wat van. Dan zeggen ze vaak ‘sorry’. Ik ga dan niet uitleggen waarom ik dat niet wil, ik vind het gewoon niet zo netjes. Als mensen niet weten dat ik predikant ben, vind ik dat niet erg. Anders krijg ik gelijk het stempel ‘zij is predikant’. Veel mensen denken bij een dominee aan een man in een zwart pak. Ze geloven me vaak niet als ik zeg dat ik predikant ben. ‘Túúrlijk …’ hoor ik dan. Dat komt omdat ik normaal ben. Je hoeft niet abnormaal te zijn om gelovig te zijn.”

Lees ook: Na faalangst en depressie werd Carmen dominee

Luistertip: Mariette Mol was onlangs ook te beluisteren in het programma Dit is de Zondag.

Tekst: Sjoerd Wielenga
Fotografie: Jeannine Rijsdijk
Styling en visagie: Joselien Hoogendam

--:--