Marion Lutke: ‘Ik wil mensen uitdagen te ontdekken wie ze echt zijn’

Waar gaat het ‘Van huis uit’ over?
“Als volwassene realiseer je je vaak niet dat de basis in je leven, wat je van huis uit mee krijgt, veel invloed kan hebben op hoe je leeft. Hoe je je verbindt, relaties aangaat en onderhoudt en hoe je reageert. De één krijgt mooie dingen mee, de ander heeft een minder mooie opvoeding. Natuurlijk krijg je daarnaast ook iets van God mee. Wat is de verhouding tussen die dimensies? En hoe kun je herstellen, opnieuw verbinden, nieuwe connecties aangaan? Naar de antwoorden op deze vragen gaat de lezer zoeken aan de hand van mijn boek.”

Voor wie heb je dit boek geschreven?
“Ik heb dit boek geschreven voor iedereen die kind geweest is. Iedereen ervaart namelijk de spagaat tussen verleden, heden en toekomst. De oorsprong hiervan ligt in het gezin. God heeft ons zo gemaakt dat we erbij willen horen. We zijn gemaakt om connecties aan te gaan. Onbewust ben je daar al mee bezig vanaf je geboorte. Je wil bij je ouders en eventueel bij de rest van je gezin horen, maar je bent anders dan zij. Doordat je erbij wil horen, pas je je aan en dat zorg je ervoor dat je al heel snel je werkelijke zelf aanpast. Hoe sneller jij jezelf kan accepteren door te ontdekken en je bewust te zijn van je basis, hoe dichter jij bij je authentieke zelf komt. Ik heb dit boek dan ook voornamelijk geschreven om mensen bewust te laten worden van wie zij zelf zijn. Ik hoop dat mensen denken: wat kan ik hiermee? Maar ik wil voornamelijk mensen uitdagen te ontdekken wie zij zelf zijn. De bewustwording van het feit dat je basis veel invloed heeft en wat die basis nou inhoudt is zo belangrijk.”

Voel de vrijheid om het zo te lezen, maken of ervaren als jij wil

Je boek bevat ook praktische vragen voor de lezer, waarom heb je hiervoor gekozen?
“Door de vragen in ‘Van huis uit’ wordt het voor de lezer veel persoonlijker. Ik heb al eerder boeken op deze manier heb gemaakt. Zo kan je er zelf aan werken. De verantwoordelijkheid voor de opvolging ervan laat ik voor een groot deel bij de lezer. Ik zeg wel altijd tegen de mensen: Vind alsjeblieft je eigen manier. Begin met het hoofdstuk dat jij fijn vindt. Voel de vrijheid om het zo te lezen, maken of ervaren als jij wil. De vragen zijn voor sommige mensen te heftig, het proces is voor iedereen weer persoonlijk en iedereen mag daar zijn eigen weg in vinden. Ik probeer ook altijd mijn boeken heel laagdrempelig te houden, zodat iedereen de ingewikkelde materie toch kan begrijpen.”

Heeft schrijven van het boek jou ook geholpen?
“We hebben allemaal een basis liggen waardoor we misschien met sommige dingen moeite hebben. Zelf had ik het ook fijn gevonden als iemand zo’n boek had geschreven in de tijd dat ik het nodig had. Ik heb vroeger vaak van mijn moeder gehoord: ‘Zou je dat wel doen?’. Dit kwam natuurlijk uit een bezorgd hart en was goed bedoeld. Toch vatte ik het altijd zo op dat ik niet goed genoeg mijn best deed of dat ik het niet goed genoeg deed in haar ogen. Dit is zo in mijn gedachtegang en gedrag geslopen, dat ik me dat onbewust een heel groot deel van mijn leven meesleepte. Ook tijdens het schrijven van dit boek kwamen er veel meer dingen naar boven. Het is ook mooi hoe dat werkt, want er zijn prachtige gesprekken met mijn ouders uit voortgekomen. Voorin het boek heb ik ook geschreven: Voor paps en mams: ik houd van jullie. Mijn moeder reageerde heel emotioneel toen ze dat las. Ze zei: ‘Ik moest daar heel erg om huilen. Ik vond het zo mooi dat je door de fouten die ik heb gemaakt heen kunt kijken.’”

Dat betekent niet dat het leven makkelijk is, maar wel dat God erbij is

Welke rol speelt God?
“God speelt natuurlijk in ons hele leven een rol en dus ook in dit boek. Je wordt gevormd door God en waar je opgroeit. Het is belangrijk dat je vrij en vol leeft. God heeft ons niet voor niets allemaal uniek gemaakt. Hij wil graag dat je van jezelf houdt en ook jezelf bent. Hij heeft jou niet voor niets zo gemaakt. Ook probeer ik in het boek vaak duidelijk te maken dat God je nooit los zal laten. Hij heeft je altijd in Zijn hand, wat je ook doet of overkomen is. Dat is iets wat mensen vroeger misschien niet hebben meegemaakt, die liefde die niet veranderd kan worden. Dat betekent niet dat het leven makkelijk is, maar wel dat God erbij is. Daarmee wil ik ook zeggen dat Hij het voor je draagt als je dat zelf niet kan. Ik heb ook een hoofdstuk geschreven over vergeving. Mensen denken vaak de ze gelijk moeten vergeven, omdat ze anders geen goede christen zouden zijn. Zelf heb ik ondervonden dat God de situatie voor jou wil dragen, tot je er zelf klaar voor bent te vergeven. Het hoeft niet allemaal gelijk, daar mag je echt wel even over doen.”

Wat zijn dingen die je vaak mis ziet gaan in de basis?
“Geen enkele ouder is perfect, maar dat is niet erg. Wat ik wel vaak mis zie gaan is dat ouders voornamelijk willen doen en doorgeven wie zíj zijn en zich niet realiseren dat hun kinderen anders zijn dan zij. Ook komt het best vaak voor dat ouders onbedoeld de gevoelens van hun kinderen niet goed genoeg accepteren. Dit komt doordat ouders graag willen dat het goed gaat met hun kind en als dan blijkt dat ze een andere emotie voelen, drukken ouders dat graag weg. ‘Als we het niet zien is het er niet’, maar dit werkt niet zo. Vaak worden ouders dan niet meer betrokken bij de gevoelens van hun kinderen, maar die gevoelens blijven toch. Je creëert hierdoor een kloof tussen ouder en kind. Dit zou je juist aan de hand van mijn boek zo mooi op kunnen lossen, door aan de hand van specifieke vragen met elkaar in gesprek te gaan. Vaak los je daarmee niet alleen de problemen tussen ouder en kind op, maar de vele generaties die erna nog komen hebben daar ook nog profijt van.”

Beeld: Antoinette Dijkstra

Lees ook: 'Esther van Lunteren over haar debuutroman: Door de wol geverfd'