Moeder en dochter onder één dak: ‘Mijn moeder loopt echt niet constant bij me naar binnen’

Muriël: “Drie weken nadat ik met mijn gezin naar een woning met groot erf was verhuisd, brak corona uit. In onze nieuwe woonwijk werden veel huizen gebouwd en zo ontstond het idee om op ons eigen woonerf een tweede huis te bouwen. Daar konden mijn moeder en Kees wonen. Dat is niet alleen gezellig, maar heeft ook een praktisch doel: mochten mijn moeder en Kees zorg nodig hebben, dan hoef ik daarvoor niet steeds heen en weer te rijden. Ze wonen al in een pré-mantelzorgwoning.

Soms moeten we afspreken om in het weekend even te borrelen

Nu is het samenwonen voor ons heel voordelig, omdat we meer zorg van hen krijgen dan andersom. Mijn moeder en Kees rijden bijvoorbeeld onze kinderen naar sportclubs en doen vaak de was. Maar we hebben allebei onze eigen activiteiten, dus soms zien we elkaar dagen niet en moeten we afspreken om in het weekend even te borrelen.

Ook onze twee kinderen zien de voordelen van hun achtertuinoma wel in. Bij opa en oma mogen ze natuurlijk altijd meer dan bij hun ouders en daar weten ze goed gebruik van te maken. En het voordeel: als wij een keer een nachtje weg zijn, kunnen de kinderen prima zonder oppas thuisblijven. Als er iets is, lopen ze gewoon even naar oma en opa toe.

Ik doe er tegenwoordig mijn voordeel mee wanneer mijn moeder aanbiedt om voor ons te koken of te strijken

De belangrijkste regel voor ons harmonieuze samenleven is simpel: afstand. We hebben twee aparte huizen, dat zorgt natuurlijk al voor ruimte. Daarnaast staat mijn moeder nog volop in het leven. Ze loopt echt niet constant bij me naar binnen, daar heeft ze helemaal geen tijd voor. We leiden grotendeels aparte levens en kruisen elkaars pad soms. Dan eten we samen of komt ze binnen om haar wasje te doen. We hebben daarin helemaal geen verplichtingen naar elkaar toe.

Of ik last heb van belerend moedergedrag? Eigenlijk niet. Ik doe er tegenwoordig mijn voordeel mee wanneer mijn moeder bijvoorbeeld aanbiedt om voor ons te koken of te strijken. Toen ze laatst tegen me zei dat ik niet te hard moest werken, vond ik dat wel lastig. Soms moeten dingen gewoon af. Maar ik zou deze manier van samenleven echt aanraden. Mits je een goede band met je moeder hebt.”

Tekst: Willemijn Bakker