Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Oude moeders’: Elsa werd pas na haar veertigste voor het eerst moeder

‘Ik was er al uit dat ik geen waarschijnlijk geen moeder zou worden’

De leeftijd waarop een vrouw voor het eerst moeder wordt neemt toe. In Nederland is de gemiddelde leeftijd waarop een vrouw haar eerste kind krijgt is dertig jaar. Ook het aantal vrouwen dat pas na hun veertigste voor het eerst moeder wordt neemt toe. Elsa* is een van die ‘oude moeders’.

Deel:

Elsa (45) zit met haar twee meisjes van 3 en 1 jaar voor de camera. Te midden van brabbelende kinderen, rammelende borden en het geschuif van stoelen proberen we een videogesprek te voeren. Elsa multitaskt moeiteloos van gesprek naar kind en weer terug, en weet intussen de draad van het gesprek vast te houden. Die vaardigheid is wellicht te danken aan haar ervaring voor de klas en op andere plekken in het onderwijs. Ze is inmiddels tien jaar actief als ZZP’er.

“Tien jaar geleden had ik nog geen man of kinderen, en mijn vader zei altijd: ‘Ik had voor mezelf moeten beginnen.’ Maar hij moest een gezin onderhouden en waagde het er niet op. Dus toen de mogelijkheid zich voordeed, dacht ik: ik ga ervoor. Niemand zou er de dupe van zijn als het niet zou lukken. Ik ben het gaan proberen en het ging heel goed. Ik werkte eerder fulltime in het onderwijsadvies, maar nu werk ik zo’n beetje drieënhalve dag per week.”

Kinderwens

Een vrouw met een onderwijsachtergrond die géén uitgesproken kinderwens had, je kunt het je nauwelijks voorstellen. Toch is het zo: “Ik heb altijd de omgang met kinderen gezocht en voelde me vaak meer op m’n gemak bij kinderen dan bij volwassenen,” legt Elsa uit. “Maar ik heb nooit per definitie zelf biologische kinderen willen hebben. Ik heb neefjes en nichtjes, en vrienden met kinderen. Regelmatig kwamen ze logeren, dat kon allemaal gemakkelijk. Via mijn werk in het speciaal onderwijs zag ik bovendien kinderen die wel wat extra aandacht en begeleiding konden gebruiken. Dus ik had zeker het idee dat ik iets voor kinderen zou kunnen betekenen, maar in welke vorm precies – weekendpleegzorg of iets anders – daar was ik nog niet uit.”

Raar

“Soms voelt het als een vorm van luxe,” verontschuldigt ze zich haast. “Ik heb nooit zoveel behoefte gehad aan het moederschap als sommige andere vrouwen, en het is me toch in de schoot geworpen. Ik was er voor mezelf eigenlijk al uit dat ik waarschijnlijk geen moeder zou worden, maar toen ik op mijn veertigste een relatie kreeg, kwam die mogelijkheid ineens toch in beeld. Gezien mijn leeftijd moesten we al aan het begin van onze relatie praten over het ouderschap. Dat vond ik wel raar en ongemakkelijk, maar mijn man was heel relaxed. Hij gaf aan dat hij graag kinderen wilde, maar als het niet zou lukken, dan niet. Hij koppelde dat overigens niet aan mijn leeftijd. Je hebt immers nooit de garantie dat je samen een kind krijgt.”

Ik ben veel ouder dan veel moeders bij de speeltuintjes

Het ouder moeder-zijn is niet iets waar Elsa dagelijks bij stilstaat. “Ik kan het niet vergelijken met hoe het zou zijn als ik jonger kinderen had gekregen,” zegt ze. ‘Bovendien hebben we een vrij diverse vriendengroep. Ik heb ongewild-kinderloze vriendinnen, vriendinnen die op latere leeftijd moeder werden, maar ook vrienden met kinderen die al studeren. Van alles wat, waardoor ik me geen uitzondering voel. In de wijk vind ik het lastiger. Ik ben twintig jaar ouder dan veel moeders die ik bij de speeltuintjes tref. Wat ik wil met die contacten en hoe, weet ik nog niet goed.” Ook op haar werk komt Elsa jongere moeders tegen. Vrouwen van rond de dertig met jonge kinderen die intussen ook proberen carrière te maken. Een pittige combinatie. Elsa heeft al een flinke basis gelegd en profiteert daarvan: “Mijn cv is oké, ik kan veel doen, ook in deeltijd. Ik ben thuis nu aan het leren om moeder te zijn, maar ik hoef op mijn werk niet meer te leren om óók nog eens de professional te zijn. Dat dit niet samenvalt, maar elkaar opvolgt qua tijd, vind ik echt een voordeel.”

* De naam Elsa is op verzoek van de geïnterviewde om privacyredenen gefingeerd.

Tekst: Carola van Ruiswijk
Beeld: Shutterstock

Dit interview is onderdeel van een uitgebreider artikel dat in Eva 6-2021 verscheen.

--:--