Waarom praten met je lei­ding­ge­ven­de over de overgang lastig is: ‘Ik wil niet zeuren’

Alle vrouwen komen op den duur in de overgang. Toch is het een onderwerp waar niet altijd open over gesproken wordt, in ieder geval niet op de werkvloer. Uit onderzoek van het CBS en onderzoekscentrum TNO blijkt dat een derde van de vrouwen hormonale klachten verbergt op de werkvloer − laat staan dat ze het gesprek over deze problemen aangaan met hun leidinggevende.

Peiling Nu'91

Ik vind het gek dat er in een ziekenhuis met zoveel vrouwen niet meer aandacht aan geschonken wordt.

NU'91, de vakbond voor zorgprofessionals, heeft een peiling gedaan over vrouwspecifieke klachten. Een van de vragen was of zij openlijk praten over overgangsgerelateerde klachten met hun leidinggevende of werkgever. De meerderheid (56%) van de 885 ondervraagden gaf aan dat niet te doen. “Er is weinig begrip, er zijn vooral collega’s werkzaam die 's nachts wakker zijn vanwege hun kleine kinderen. Dat is beter te begrijpen dan dat je wakker ligt door de overgang”, zo legt een vrouw haar antwoord uit. “Mijn leidinggevende is een stuk jonger en een man”, schrijft een ander. Dat laatste komt vaker terug in de resultaten van de peiling.

Mannelijke leidinggevende

“Als je alleen met mannen werkt is dat [praten met je leidinggevende red.] nog een extra uitdaging”, vertelt overgangsconsulente Esther Geels. “Mensen denken al gauw: nou, voor een paar opvliegers hoef je je toch niet ziek te melden? Maar dat is dus niet zo. Als je bedenkt hoe lang die vrouwen slecht slapen – ga er maar aan staan.”

Tekst gaat hieronder verder.

• Debora (56) worstelt al jaren met de overgang: ‘Nachtdiensten draaien gaat niet meer’

  Klik hier

‘Ik wil niet zeuren’

“Ik wil niet zeuren, maar ik vind het wel gek dat er in een ziekenhuis met zoveel vrouwen niet meer aandacht aan geschonken wordt”, geeft een van de ondervraagden aan in de peiling. Een andere vrouw schrijft: “Ik ben bang dat ik niet wordt geloofd en dat het lijkt alsof ik dingen wil afschuiven. Ik wil niet kwetsbaar zijn, maar sterk en krachtig.“ Esther: “Ik kan me voorstellen dat het voor sommige mensen lastig is, omdat ze het idee hebben dat ze dan afgeschreven worden als slechte werknemer. Maar net zoals er voor zwangeren steeds betere voorwaarden worden geschapen, verdienen ook mensen in de overgang diezelfde aandacht en zorg. Er is vaak best wel iets aan te doen.”

Er hangt ook een vorm van schaamte om het onderwerp heen, onderstreept Esther. “Er ontbreekt kennis bij veel mensen. Maar het is ook om moeilijk over te praten en vrouwen schamen zich ervoor. Dat heeft deels te maken met het beeld dat er heerst van de overgang: dan word je dus oud. Niemand wil oud worden.” Dat is ook terug te zien in de antwoorden van de peiling van Nu'91. ”Schaamte weerhoudt mij. Net als de werkdruk omdat ik mijn productie niet haal door mijn vermoeidheid.”

Tóch in gesprek

Maar hoe pak je dat dan wel goed aan, praten met je leidinggevende over je overgangsklachen? De werkgever heeft daar een belangrijke rol in, vertelt Esther. “Zorg als werkgever dat het bespreekbaar wordt en dat vrouwen ergens terecht kunnen met hun klachten. Dat ze kunnen delen en dat er bekendheid aan wordt gegeven.” Een middel hiervoor is bijvoorbeeld contact met een overgangsconsulente of workshops over de overgang.

• Jeuk, gewrichtspijn en paniekaanvallen: dit zijn de minder bekende symptomen van de overgang

  Klik hier