Roekeloze liefde

Aan het einde van de dienst zongen ze het lied ‘Reckless Love’ (roekeloze liefde). Ik kende het lied niet en werd echt geraakt. Half grappend zei ik dat ik over dat thema weleens een preek wilde maken. De volgende dag bekeek ik mijn rooster voor december, en zie: een gemeente vroeg mij om op 20 december – de laatste adventszondag – over ‘liefde’ te preken.

Over het lied ‘Reckless Love’ is in 2018, het jaar waarin het lied online miljoenen keren werd bekeken, een discussie gevoerd. Kun je zeggen dat God roekeloos is? Behoort het tot Zijn karakter om roekeloos te zijn? Roekeloosheid heeft een erg negatieve connotatie: we houden niet van roekeloze mensen. Hoe zit dat dan met God? De schrijvers van het lied legden uit dat roekeloosheid niet bij het karakter van God hoort, maar wel bij Zijn daden. Daden die maar één doel hebben: mensen tot Hem te trekken. Immers, was het niet wat roekeloos dat de herder de 99 schapen in de steek liet om dat ene schaap te zoeken? Waar zouden de 99 andere gebleven zijn?

Ik lees deze dagen 1 Johannes 4:9-10. ‘En hierin is Gods liefde geopenbaard: God heeft Zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door Hem zouden leven. Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.’

God zond geen boodschapper naar de wereld, maar Hij zond zichzelf. Vanuit onvoorwaardelijke liefde. Kerst betekent dan ook: de eeuwige God maakt zich kwetsbaar als een baby, om op een haast roekeloze manier Zijn liefde aan ons te tonen en ons bij Zijn hart te brengen. Wat is het evangelie toch een geweldige boodschap.