TimZingt: 'Het enige stemadvies waar niemand ruzie over krijgt'

Het idee is dat ik met een gesponsord T-shirt aan een stemfie (een selfie in het stemhokje) maak. Ik krijg meteen advies van allerlei stemmen in mijn hoofd. Een stem roept hard dat dit dé kans is om kleur te bekennen: ‘Daar gaat je nieuwe cabaretprogramma toch over? Doe wat je zegt, Tim!’ Een andere schreeuwt er dwars doorheen: ‘Jaja, Tearfund wil vooral dat de subsidiestromen niet opdrogen. Puur eigenbelang.’

Een lompe stem roept: ‘Medemenselijke stemmen?! Wat als je zegt dat dat eerst en vooral de mens is die in Nederland woont: ben je dan niet medemenselijk?! Echt weer zo’n progressieve veganistische havermelkelite-actie!’ Weer een andere stem piept dat je je niet voor politieke karretjes moet laten spannen. ‘Een nar staat niet op een verkiezingsposter. Je rol als onafhankelijke grapjas staat op het spel!’

En dan een heel vroom en belegen stemmetje dat roept dat het verboden is om foto’s te maken in het stemhokje en dat je dat daarom niet mag doen. ‘Zeker als ambassadeur van Tearfund moet je het goede voorbeeld geven in het stemhokje!’ Een wat gladde stem lispelt: ‘Schrijf er gewoon een column over, dan breng je het toch onder de aandacht en hoef je niet zo’n gesponsord shirt aan.’

• Column TimZingt: 'Even voel ik in dat vergezicht zachtheid en hoop'

  Column TimZingt: 'Even voel ik in dat vergezicht zachtheid en hoop'

Die stemmen maken me niet wijzer. Ze puzzelen me. Natuurlijk, ik wil graag een liever en aardiger en ruimhartiger Nederland waarin we goed voor elkaar zorgen en waar iedereen normaal doet. Een land waar iedereen erbij hoort en je mag bijdragen aan de samenleving, wie je ook bent, wat je ook gelooft, wie je ook liefhebt en waar je ook vandaan komt. Is dit een stemadvies? Geen idee: volgens mij zitten er bijna bij elke partij mensen die dit vinden.

Mijn technicus steekt zijn hoofd om de hoek van de kleedkamer. “De zaal gaat zo open. Stem jij je gitaar nog even?” Kijk, dat is nog eens een helder stemadvies!