Toen knielde God

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Toen knielde God – PopUpGedachte vrijdag 19 oktober 2018

In de teksten staat dit te lezen: Kan men niet vijf mussen kopen voor twee stui­vers? Toch vergeet God niet een van hen. Ja, zelfs de haren op uw hoofd zijn alle geteld. Weest dus niet be­vreesd:
gij zult meer waard zijn dan een zwerm mussen.’

En in dat kader deel ik graag dit gedicht:

DE SCHEPPPING

En God schreedt de ruimte in,

En hij zag in het rond en zei:

Ik ben eenzaam –

Ik zal me een wereld maken.

Zover als het oog van God kon zien

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Bedekte het duister alles rondom,

Zwarter dan honderd maal middernacht

Midden in een cypressen-moeras

Toen glimlachte god,

En het licht brak door

En de duisternis rolde naar ene kant,

En het licht stond stralend aan de andere kant,

En god zei: het is goed!

Toen greep God ernaar en  man het licht in zijn handen,

En God rolde het licht in zijn handen rond,

En maakte zo de zon:

En zette die vlammende zon aan de hemel.

En het licht dat over was van de zon

Verzamelde hij in een blinkende bal

En wierp die de duisternis in

De nacht bezaaiend met maan en sterren

En in de diepte

Tussen duister en licht

Wierp hij de wereld;

En god zei: Het is goed!

Toen stapte God zelf omlaag

En de zon was aan zijn rechterhand

De maan aan zijn linkerhand;

De sterren in trossen om zijn hoofd,

En de aarde onder zijn voeten.

En god schreed voort, en waar hij trad

Daar holden zijn stappen de dalen uit

En wierpen de bergen op.

Toen stond hij stil en keek en zag

Dat de aarde heet was en kaal.

Dus stapte God naar de rand van de wereld,

De zeven zeeën spuwde zijn mond –

Hij knipoogde en de bliksem flitste –

Hij klapte in zijn handen, de donder rolde –

En de wateren boven de aarde kwamen,

De wateren kwamen verkoelend neer

Het groene gras sproot uit,

Ende bloemetjes bloeiden zo rood,

De pijnboom wees met zijn vinger de lucht in,

De eikeboom spreide zijn armen uit

De meren vleiden zich neer in de holten der aarde,

De rivieren stroomden uit naar de zee;

En weer glimlachte God,

En de regenboog scheen

En welfde zich om zijn schouder.

Toen hief God zijn arm en zwaaide zijn hand

Over de zee en over het land

En hij zeide: Breng voort, breng voort!

En voor hij zijn hand naar beneden deed,

Zwermden vissen en vogels

En alle gedierte

Door rivieren en zeeën

Door bossen en wouden

En kliefden de lucht met hun vleugels,

En God zei: Het is goed!

Toen wandelde God

En keek in het rond

Naar alles wat hij gemaakt had

Hij keek naar de zon

En hij keek naar de maan en hij keek naar de kleine sterren;

Hij keek naar zijn wereld

Met alles wat leefde

En god zei: nog ben ik alleen.

Toen ging god zitten

Tegen een helling waar hij kon denken;

Hij zat bij een diepe brede rivier;

Met zijn hoofd in zijn

Dacht God en dacht,

Tot dat ij dacht: Ik maak me een mens!

Uit de bedding van de stroom

Schepte God klei;

En aan de oever knielde hij neer

Daar knielde de grote almachtige God

Die de zon had gemakt, in de hemel gesteld,

Die sterren wierp naar de uithoeken van de nacht,

Die de aarde kneedde in de holte van zijn hand

Deze grote God,

Als een moeder die over haar baby buigt,

Knielde neer in het stof

Zwoegende aan een klompje klei

Tot hij het had gevormd

Naar zijn eigen beeltenis

Toen blies hij er de adem in des levens

En de mens werd een levende ziel.

Amen. Amen.

James Weldon Johnson

(niet helemaal evolutie-theorie proof, maar wel mooi)

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.