Tony Neef: "Ik vond het doodeng om Wim Sonneveld te spelen"

In 'Vragen Staat Vrij' mogen we een vriend van de show het hemd van het lijf vragen. Deze week staat niemand minder dat Tony Neef in de spotlight.

Hoe vaak mocht je optreden als Wim Sonneveld?
Zo’n 200-300 keer. Dat is wel de rol van mijn leven geweest.

Kruip je dan helemaal in zijn huid?
Dat valt wel iets mee, maar ik heb me natuurlijk wel ingelezen en mijn best gedaan om zijn rol te spelen.

Wat vond je de spannendste rol van je leven?
Ja, natuurlijk wel die van Wim Sonneveld. Maar ook andere rollen hoor, zoals Miss Saigon. Telkens weer het dorp, een liedjesprogramma en dat vond ik ook heel leuk. Daar heb ik veel van geleerd. En dat zijn dan eindelijk liedjes met goede teksten, want laten we eerlijk zijn, in musicals kan dat soms een beetje tegenvallen. Dan heb je van die teksten die van het Engels naar het Nederlands zijn vertaald.

Wilde je dit al op jonge leeftijd doen?
Acteren niet, maar zingen wel! Dat kwam door Heintje Davids, toen kwam ik erachter dat je ook zanger kunt worden. Het ging in m’n poriën zitten.

Was het voor jou een makkelijke weg of heb je ook tegenstand gehad?
Mijn ouders hebben elkaar leren kennen in een bandje, dus het muziek maken zat er wel in. Maar toen mijn oudere broer geboren werd hebben ze de instrumenten aan de kant gezet en nooit meer gespeeld. Ze hebben me nooit in de weg gestaan, maar ze vonden het volgens mij niet zo slim dat ik mijn vak ervan wilde maken.

Wat zijn je toekomstplannen of dromen? 
 Ik heb liedjes van Burt Bacharach vertaald en het lijkt me wel heel mooi om dat een keer te mogen uitbrengen!



Foto: Ernst Coppejans