VanVelzen: ‘Ik was te laf om in het Nederlands te zingen’

VanVelzen: ‘Sinds mijn studie, heb ik het gaspedaal ingedrukt, ging het allemaal lekker en stond ik niet stil bij wat ik echt wil en voel. Pas als er brand uitbreekt, ga je brandblussers ophangen. Toen ben ik de onderste steen boven gaan halen, daar gaat het nummer ‘ondersteboven’ ook over. Dat graven zette dingen op zijn kop, maar ik kon ook de diepte opzoeken. Ik kwam erachter dat ik maar door bleef bouwen; een huis, kinderen, optredens. Daardoor raakte die onderste stenen uit zicht. Wat was mijn werkelijk passie, wat doet ertoe? Wie ben ik, wat voel ik en hoe zet ik dat om in daden?’

Bagage en zelfkennis

‘Als ik terugkijk op de man van Baby Get Higher, dan zie ik dezelfde persoon maar met meer bagage en meer zelfkennis. Nu ik in de Nederlandse taal schrijf, merk ik hoe onverbiddelijk die is. Het moet kloppen, het schrijven is moeilijker. Ik was tot nu toe te laf om in het Nederlands te zingen.’

Een laatste reis

Een van de life events waar Roel doorheen ging, was het overlijden van zijn vader. ‘We waren close en hebben samen nog een laatste reis gemaakt. Het kwam erop aan: wat ga je dan zeggen? Ik wilde daar ook een nummer over maken. De lat lag hoog, want het was wel mijn vader. Vroeger dacht ik: als je doodgaat is het klaar, dan stopt het. Dan is het stil. Nu is het een veel draaglijkere gedachte dat iemand nog ergens is en alles meekrijgt. Ik denk dat hij nog wel ergens meekijkt.’

Als het erop aankomt

‘Als ik een zin zou moeten kiezen die dit album kernachtig samenvat, dan is dat: nu het erop aankomt. Dit album voelt als een nieuw zintuig, ik heb ontdekt hoe ik in elkaar zit. Door daarnaar te luisteren, ben ik eindelijk op het punt gekomen om die acties te verbinden aan wat ik voel.’