Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Column: Een verterend vuur

Wycliffe bijbelvertaler Anne ziet hoe haar huis verbrandt

Anne Stoppels werkt voor Wycliffe bijbelvertalers. Ze maakt bijzondere dingen mee. Zoals toen er jaren geleden iddenin de nacht brand uitbrak in haar huisje in Papua-Nieuw-Guinea. Terwijl het vuur verterend om zich heen grijpt, komt de tekst uit Klaagliederen 2:22 in haar hoofd: Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn. Klaagliederen 3:22.

Deel:
Wycliff-bijbelvertaler Anne Stoffels recent

“Anne! Get up. The house is on fire!” Ik ben meteen klaarwakker als mijn collega dat roept. Anne Stoffels rent naar de keuken en zie de muur bij de vuurplaats in brand staan. We proberen er nog een emmer water tegen het verterende vuur aan te gooien, maar nog geen minuut later bereiken de vlammen het dak.

Het huis wordt opgegeten

Met de zendradio en de computer onder onze armen geklemd, rennen we naar buiten en roepen om hulp. Al snel komen er van alle kanten mensen uit hun huizen. Molo nafe!, roepen ze. En hoewel ik middenin de nacht naar mijn brandende huis sta te kijken, beginnen mijn hersenen het zinnetje taalkundig te ontleden. Molo betekent ‘huis’ en nafe is ‘hij eet’. Het onderwerp ontbreekt, maar dat moet haast wel ‘het vuur’ zijn. Dus eigenlijk zeggen ze: ‘Het huis wordt opgegeten’. Een mooie taalkundige ontdekking ineen verschrikkelijke nacht. Maar dit zinnetje gaat mij later nog dieper raken.

Onobasulu

Mijn collega en ik zijn nog maar een paar maanden geleden bij het Onobasulu-volk in Papoea-Nieuw-Guinea komen wonen. Ze bouwden een huis met een vuurplaats voor ons, precies zoals hun eigen huizen. Een vonk uit dat vuur moet die nacht in een doos met afval terechtgekomen zijn, dat is gaan smeulen. Midden in de nacht is het vuur waarschijnlijk dooreen zuchtje wind ontvlamd. Datzelfde vuur verteert nu in een paar uur ons mooie, nieuwe huis. Verteren is het Nederlandse woord waarvoor de Onobasulu het woord ‘opeten’ gebruiken.

We zijn alles kwijt, maar we leven nog!

En dan komt een Engels lied over de tekst in Klaagliederen 3:22 in mijn gedachten: It is of the Lord’s mercies that we are not consumed. Dat is het precies! Consumeren betekent eten. Het is door de genade van God dat wij niet zijn opgegeten door het vuur. Alleen wat lichte brandwonden en schroeiplekken. We zijn alles kwijt. Maar we leven nog!

Een vliegtuigje komt ons ophalen

De Onobasulu vangen ons op. Een paar mensen lopen maar liefst vijf uur door de nacht om een bericht te sturen naar het dichtstbijzijnde Wycliffecentrum. Een vliegtuigje komt ons ophalen. Ik ontvang een paar weken later per post het Nederlandse kerkblad van vorige maand met daarin het Bijbeltekstenrooster. Ik zoek naar de tekst op de dag van de brand: Klaagliederen 3:22. Het zijn de gunstbewijzen van de HEER dat wij niet omgekomen zijn.

Wycliffe Bijbelvertalers richt zich op het vertalen van de Bijbel in talen die vaak nog niet op schrift zijn gesteld. Wycliffe Nederland werft hiervoor mensen, fondsen en gebed.

Lees ook: 'Mijn huis stond in brand, en mijn dochter lag in bed'

--:--