Zondag 4 oktober: Israëlzondag

In 1949 stelt de hervormde synode een Israëlzondag in, net na de Tweede Wereldoorlog en de vestiging van de staat Israël. Er zijn drie motieven voor zo’n aparte markering in het kerkelijk jaar: gestalte geven aan de liefde voor het volk Israël, bezinning op de relatie van de kerk met Israël en gebed voor het volk Israël.

Vragen

Vanaf het begin zijn er ook vragen. Komen we Israël niet elke zondag tegen in de liturgie? In het zingen van de Psalmen en in de schriftlezingen? En wat wordt er dan bedoeld met Israël? Velen denken bij Israël niet alleen of in eerste instantie aan de relatie met het volk Israël, maar aan de staat en aan het conflict tussen Joden en Palestijnen. "Met alle vragen en met verschillende roepingen die kunnen botsen en schuren is het juist van belang rond de grote feesten in het jodendom extra aandacht te geven aan de relatie met het Joodse volk," schrijft de PKN op haar website.

Handreiking

De Protestantse Kerk biedt ieder jaar een handreiking aan om mensen in de kerk bij de joodse wortels van hun geloof brengen en mede daardoor het begrip voor en gesprek met Joden te bevorderen. Centraal staan meestal de teksten uit het oecumenische leesrooster, die worden belicht zowel vanuit het jodendom als vanuit het christendom. De handreiking heeft dit jaar als thema ‘Kies voor het leven!’ en sluit daarmee aan bij het jaarthema van de Protestantse Kerk, ‘Het goede leven’.