Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Jezus maakt me weer wakker’

Kinga Bán over de hemel

Vorig jaar sprak Marco van der Straten voor zijn boek ‘Als ik in de hemel kom’ met Kinga Bán over de hemel. Visie deelt een fragment uit dit boek: Hoe dacht Kinga over de hemel?

Deel:

Nog voordat ik een vraag heb gesteld steekt Kinga van wal: “Ik vind het bevrijdend om na te kunnen denken over de hemel en wat er na ons sterven gebeurt. Hoe komt het dat er rond de dood zoveel verdriet en zwart denken is, ook onder christenen? Als we geloven wat God zegt door de Bijbel heen, dat er een plek is met Hem waar we naartoe gaan… dan zou ik het fijn vinden als we er iets luchtiger over zouden kunnen praten.”

Je hebt met je man Reinder drie jonge kinderen: twee dochters en een zoon. Grijpt het je weleens bij de keel dat je zo ziek bent?

Ja, heel sterk. Niet vaak, maar ik wil mijn kinderen zien opgroeien en gun ze een zorgeloze jeugd. Al is het leven nooit zorgeloos, want iedereen heeft te maken met pijn en verdriet. Daar kan ik ze niet voor behoeden, dus ergens vind ik het ook weer waardevol dat ik ze daar iets van kan meegeven.”

We mogen luchtiger praten over dood en hemel

Hoe ga je ermee om dat je verlost wil zijn van dit aardse leven met ziekte, maar ook bij je gezin wil blijven?

“Voor mijn man is het ‘t ergste. Ik zou gek worden als het andersom was geweest. Hij zegt ook tegen mij ‘King, het is oké, het komt goed. Ik kan het aan.’ Zij moeten mij nu zien lijden en zullen me missen als ik hier niet meer ben. Gisteren nog moest ik er erg om huilen. Ik zou zo graag naar Jezus willen, maar voelde me meteen schuldig over deze gedachte. Ik wil bij mijn kinderen zijn. Maar dat bestaat naast elkaar en dat is oké.”

Is je beeld van God veranderd sinds je ziek-zijn? 

“Ja, mijn beeld van Hem is veel helderder geworden. God was er altijd al in mijn leven. Ik ben best een beetje van God los geweest in mijn puberjaren, maar wist wel altijd dat Hij er was. Ik heb er toen geen aandacht aan gegeven, maar het geloof bleef. Ik heb echt het gevoel gehad dat God me heeft voorbereid, het jaar voor mijn ziekte. Ik las de Rome-trilogie van Francine Rivers, over een slavin in de romeinse tijd, waar christenen in de arena moesten vechten. Eén ding is me heel erg bijgebleven: dat ze niet bang was voor de dood. Ik wilde net zo vrij zijn als zij.”

Waar verlangde je naar?

“Ik wilde zo graag veel dichter bij Jezus leven. Dat het net als ademhalen iets natuurlijks wordt.” Toen Kinga op een dag in de auto onderweg was, had ze een bijzondere ervaring. “Als ik na een optreden alleen in de auto zat, vond ik het mooi om te bidden. Die dag vroeg ik ineens aan God ‘hoe is het eigenlijk met U?’. Ik merkte meteen iets terug van Hem. Ik vond het zo’n mooi moment met God samen. Ik heb toen iets van Zijn pijn gevoeld voor de mensen. Alsof Hij liet merken: ‘Jij zoekt me nu op, maar dat gebeurt zo weinig, er zijn zoveel mensen die geen contact met me willen.’ Het voelde of we samen konden huilen en lachen.”

Ik zal er zijn

Kinga vroeg aan God een bevestiging dat Hij er echt is, iets tastbaars. Of letterlijk een stem. “Ik reed net van de snelweg af en daar kwam toen een prachtige regenboog... Ik moest huilen, want het was zo’n prachtig moment. Alsof God zei ‘Ik ben’, maar ik begreep daar niets van. Ik wist dat het Zijn naam is, maar ik vond het zo abstract.” Kinga reed haar woonplaats in en de regenboog verdween achter wolken of huizen. Weer kwam heel sterk naar voren: ‘Ik ben’. “Opeens was het als een lampje boven me: ik begreep dat het betekent dat God er gewoon altijd is,” vertelt ze geëmotioneerd.

“Een paar maanden later moest ik voor onderzoek naar het ziekenhuis. De arts zei meteen al dat het er niet goed uitzag. Na een paar dagen werd dat bevestigd. Toen we huilend het ziekenhuis uitliepen, kwam meteen het besef dat ik eerder in de auto had naar boven: Ik ben! Ik begreep wie God voor mij is.“ Deze ervaring heeft Kinga nooit meer losgelaten en leidde tot het lied ‘Ik zal er zijn’, dat inmiddels veel voor mensen betekent. Nadat ze in Visie een keer vertelde wat ze had meegemaakt, belde Hans Maat haar op en schreef dit lied.

Hoe wonderlijk mooi is uw eeuwige Naam. 
Verborgen aanwezig deelt U mijn bestaan. 
Waar ik ben, bent U: wat een kostbaar geheim. 
Uw naam is ‘Ik ben’ en ‘Ik zal er zijn’.

[Artikel loopt door onder de video]

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Waarom raakt dit lied zoveel mensen? 

“Dat moet dan zijn omdat het verbonden is met wie God is. Het is bijzonder om te horen wat het voor veel mensen betekent.”

Je zei in een interview ‘Er wacht zoiets moois op me in de hemel’. Hoe zie je dat voor je?

“Ik sprak er met een vriendin over dat het ‘t mooiste is als Jezus terugkomt vóór mijn sterven. Dat hoop ik eigenlijk het meest. Wat kun je over de hemel zeggen? Als kind dacht ik bij de hemel aan groen gras, aan springtouwen en schommels. Soms kon ik me een beetje zorgen maken over eeuwig… wat is dat, het is zo gek. Wat ik niet begrijp wil ik zo laten. Ik hou me er gewoon aan vast dat het goed is en denk dat de hemel dichterbij is dan ik me kan voorstellen. Hoe langer je nadenkt, hoe minder je gaat weten. De hemel is een heel andere dimensie.”

Kleine kinderen

Als ze over haar begrafenis nadenkt, dan zou ze het liefst zien dat mensen staan te dansen. “Ik weet ook dat dat nergens op slaat, want natuurlijk is er verdriet. Ik heb drie kleine kinderen, dus hoor niet dood te gaan. Maar wat ik ook aan mijn kinderen probeer mee te geven, is dat er naast dat verdriet ook het besef is dat dit niet alles is. Ik geloof er heel sterk in dat er iets moois komt. Dat Jezus leeft en mij gered heeft en dat er iets op ons wacht dat fantastisch is, is het enige dat voor mij zeker is. Ik kan me rot voelen op een bepaalde dag, maar dat verandert niets aan die zekerheid van God.”

Met Jezus zijn, dat is genoeg

Wat denk je dat er gebeurt als je sterft?

“Met tekstschrijver Roeland appte ik eens over een lied waarin staat ‘Ik haal nieuwe adem en alles begint’. Het laatste couplet gaat over het dochtertje van Jaïrus, dat levend werd toen Jezus kwam. Roeland appte: ‘Misschien is het wel zó. Dat je doodgaat en wakker wordt omdat Hij je nieuwe adem heeft gegeven.’ Dat is dus geen reis door ruimte en tijden, maar gewoon waar je bent. Je wordt wakker in een andere dimensie, dan ben je weer nieuw. Jezus zei niet voor niets tegen de mensen die treurden omdat het meisje dood was: ‘Ze is niet dood, maar ze slaapt. Meisje sta op.’ En dan haalt ze nieuwe adem. Zo gaat het misschien ook wel als we sterven. Dat we aan deze kant de ogen sluiten en dat Jezus aan de andere kant tegen ons zegt: ‘Je slaapt, word wakker, sta op’.” Kinga veegt een traan weg. “En dan halen we nieuwe adem. Ik leer ervan om niet bang te zijn om dood te gaan. Het is zoiets als gaan slapen en Jezus is er dan aan de andere kant.”

[Artikel loopt door onder de video]

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Stel dat je Jezus ontmoet, wat hoop je dat hij zegt?

“Niks,” zegt Kinga geëmotioneerd. “Als Hij je aankijkt, dan is alles goed. Ik denk dat het zo’n eindelijk thuis-gevoel zal geven. Wie ben ik om bij Hem te zijn? Als ik Jezus mag ontmoeten, dan is het een en al liefde. Al het verdriet, of dat ik het wel of niet goed heb gedaan, speelt dan allemaal niet meer. Gewoon thuis zijn met Hem lijkt me fantastisch. Met Jezus zijn, dat is genoeg.”

Op maandag 6 mei 2019 is Kinga Bán thuis overleden. Ze is 37 jaar geworden. Hoe zou ze het nu hebben? Heeft ze Jezus stem gehoord? “Je slaapt, word wakker, sta op.” En ze haalde weer nieuwe adem.

Dit is een fragment van het verhaal met Kinga Bán uit het boek ‘Als ik in de hemel kom’, uitgegeven bij Jongbloed/Ark Media, 146 blz, € 16,99.

Geschreven door

Marco van der Straten

--:--