Veertig zetels voor het CDA? Het kan!

Verkiezing na verkiezing werd verloren en de partij bleek opnieuw een zeer vruchtbare bodem te hebben voor bloederige twisten. Ik hoef slechts de namen van Pieter Omtzigt, Mona Keijzer en recent Hans Huibers te noemen, de voorzitter die een paar weken geleden plotseling aftrad, en je weet genoeg.

In de meeste peilingen is de partij inmiddels onder de tien zetels gezakt. De nieuwe leider, Henri Bontenbal, is al een grote held als hij de slechtste uitslag ooit van zijn partij evenaart: dertien zetels (in 2012). Als hij net als in 2021 vijftien zetels haalt, verdient hij een standbeeld.

Omdat ik de beroerdste niet ben, wil ik graag alle CDA’ers die dit lezen een hart onder de riem steken. De 54 zetels, het record uit 1989, zal het CDA niet halen bij de verkiezingen op 22 november, maar als je het begrip CDA een beetje ruim uitlegt, kan de partij zomaar boven de 40 zetels uitkomen.

Er doen immers eigenlijk drie CDA’s mee aan deze verkiezingen: het ‘echte’ CDA van Henri Bontenbal, de BoerBurgerBeweging (BBB) onder leiding van ex-CDA’er Caroline van der Plas en het Nieuw Sociaal Contract (NSC) van ex-CDA’er Pieter Omtzigt.

Van der Plas en Omtzigt hebben beiden om hun eigen redenen het CDA verlaten. Maar als je ze hoort praten, is het gedachtegoed van het CDA nooit ver weg. Ik denk dat ze moeiteloos de vier christendemocratische kernbegrippen omarmen: solidariteit, rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke rechtvaardigheid.

Nu al is duidelijk dat bestaanszekerheid voor alle drie de partijen een belangrijk thema wordt bij de verkiezingen: genoeg geld om van te leven voor mensen aan de onderkant. Als het gaat om culturele zaken en migratie, kiezen ze alle drie de conservatieve kant tegenwoordig.

En er komen uiteraard ook verschillen naar voren: BBB zal strakker opkomen voor de landbouw dan NSC en CDA. Omtzigt zal meer dan BBB en CDA de bestuurbaarheid van Nederland willen agenderen. En Bontenbal gaat meer dan de anderen hameren op fatsoen, normen en waarden.

Maar de verschillen zullen te overzien zijn, verwacht ik. Zonder de recente politieke geschiedenis zouden Omtzigt, Bontenbal en Van der Plas prima in één partij kunnen zitten. Veertig CDA-zetels: het kan maar zo op 22 november.