Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Een week zonder geld. Kan ik rondkomen van vijftig euro per week?

'De benzinemeter nadert het rode gedeelte. Ga ik dat redden?'

In november organiseert THDV de Genoegweek, om aandacht te vragen voor kinderarmoede. Een week lang leven van een minimaal budget. Redacteur Annemarie ging deze uitdaging alvast aan en leefde een week zonder geld.

Deel:

Helemaal zonder geld hoef ik het deze week gelukkig niet te stellen. Per huishouden is het budget tijdens de Genoegweek € 40,- en € 5,- extra per kind. Voor mijn gezin betekent dat dus € 50,-. En de voorraadkast gaat op slot!

Vooraf – ik speel bij voorbaat vals

Zodra ik weet dat ik met deze uitdaging aan de slag ga, ben ik er continu mee bezig. Ik ervaar direct dat geen geld je leven beheerst. En ik speel bij voorbaat vals. Mijn dochter heeft coeliakie (glutenintolerantie). Glutenvrije producten zijn duur! Dus ik bestel van tevoren een voorraad glutenvrij brood. Buiten budget. Maar als je echt geen geld hebt en glutenvrij moet eten, dan is valsspelen natuurlijk geen optie. 

Dag 1 – ik krijg er aardigheid in

De week begint op vrijdag en ik ga op pad voor de weekboodschappen. In de (voordelige) supermarkt switch ik op mijn telefoon tussen boodschappenbriefje en rekenmachine. Ik speur de schappen af naar de voordeligste producten. Ik reken een flinke hoeveelheid boodschappen af en heb relatief gezien nog best wat geld over. Ik krijg er aardigheid in.

Dag 1 brengt ook direct een probleem: een feestje. Geld voor een cadeau kan ik niet missen. Wederom speel ik vals, want ik geef de jarige een kaartje met de belofte dat het cadeau later volgt. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik anders had gemoeten. Iets zelf maken is niet mijn talent. Weer zoiets wat me aan het denken zet. Wat doe je als je echt geen geld hebt?

Dag 2 en 3 - weekend

In het weekend merken we nog niet zoveel van het beperkte budget. Op zaterdag lunch ik gezellig bij mijn ouders. Scheelt in de kosten en ze wonen in de buurt, dus ik kan er op de fiets naartoe. De collecte in de kerk besluit ik maar niet mee te tellen. ’s Avonds smullen we van stoofvlees dat we hebben gekregen. Had ik nooit van het budget kunnen kopen.

Dag 4 – mijn optimisme verdampt

Op maandagochtend is mijn koelkast een stuk leger dan ik had ingeschat. Mijn optimisme van vrijdag verdampt. We eten te veel! Ik vrees dat we het niet gaan redden. Ook moet ik die maandagochtend extra boterhammen smeren. Voor mezelf. Normaal gesproken lunch ik op werkdagen altijd in het bedrijfsrestaurant, maar die luxe kan ik me nu niet permitteren. 

Ik heb nu geen geld voor de ouderbijdrage

Volgende probleem dat zich aandient: een berichtje van school. De ouderbijdrage à € 22,- wordt deze week afgeschreven. Normaal gesproken neem ik dat ter kennisgeving aan, maar nu betekent het de helft van mijn weekbudget. Ik weet dat er op school regelingen zijn voor ouders met een laag inkomen, maar dan moet je wel toegeven dat je het geld niet hebt. Dat lijkt mij niet zo makkelijk.

Inmiddels ben ik benieuwd hoe het is om echt geen geld te hebben en bel met Anne-Minke. Zij is coördinator van een voedselbank. En ooit was ze, na haar scheiding, zelf aangewezen op hulp van anderen. 

Hoe is het voor mensen om te moeten toegeven dat je te weinig geld hebt?

Anne-Minke: “Ik merk best vaak dat mensen het gênant vinden dat ze afhankelijk zijn van de voedselbank. Maar de belangrijkste tip die ik kan geven is: kom ermee naar buiten! Je hoeft je er niet voor te schamen. Dat is niet eenvoudig, maar bedenk dat iedereen in de financiële problemen kan raken. Na een faillissement of een scheiding, door een verkeerde levensstijl of verslavingen. Door er niet open over te zijn, maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Als ik tegen cliënten zeg dat ik in dezelfde situatie heb gezeten, dan merk ik dat het ze wat op hun gemak stelt. 

Door er niet open over te zijn, maak je het jezelf moeilijker

Wat doet het met je om structureel geld tekort te komen?

Je wordt heel inventief. Ook met cadeautjes. Dan ging ik bijvoorbeeld samen iets leuks doen, dat hoeft echt niet altijd geld te kosten. Of ik paste een avond op, zodat een vriendin met haar man een avondje uit kon. En je wordt heel bedreven in het vinden van de goedkoopste dingen. Ik speurde alle aanbiedingen af. Maar dat kost wel veel tijd.

Gek genoeg heeft het hebben van geen geld me rijker gemaakt. Je bent veel dankbaarder voor de gewone kleine dingen en voor immateriële zaken. Als je in zo’n situatie zit, zie je het anders. Dan snak je ook wel eens naar een weekje Texel ofzo. Maar achteraf zien zowel ik als mijn kinderen het als een verrijking.”

Dag 5 – het gaat helemaal mis

Als ik ’s ochtends in de auto stap, zie ik dat het benzinepeil het rode gedeelte nadert. Ga ik dat redden? Benzinestress! ’s Avonds gaat het experiment helemaal mis. We hadden onze dochter al voor de zomer konijntjes beloofd en onverwachts komen er twee dwergkonijntjes op ons pad. Er is dus op stel-en-sprong een complete konijnenuitzet nodig. Ik ga rúim over budget.

Dag 6 – vol goede moed verder

De konijnenuitzet reken ik voor het gemak maar even niet mee. We gaan vandaag gewoon vol goede moed verder met de week zonder geld. Mijn man bedenkt eerst dat hij wel naar zijn afspraak kan fietsen om benzine te sparen. Tot hij de weersvoorspellingen ziet: regen. Hij gaat toch maar met de auto. We zien later wel hoe we het met de benzine doen. 

Dag 7 – geen fruit

De voorraad fruit, die toch al veel beperkter is dan normaal, is nu echt bedroevend. Er is nog net een appel voor mijn zoon, mijn dochter krijgt tomaatjes mee en ik heb nog een lullig beetje druiven. Mijn man moet het zonder fruit stellen vandaag. Het is me deze week opgevallen dat juist gezond voedsel (fruit, volkoren producten) vaak duur(der) is. In de auto zie ik dat de benzinemeter nu echt ver in het rood staat. Toch maar tanken, want dit ga ik niet redden.

Conclusie– jammerlijk gefaald

De conclusie na deze week is vrij duidelijk: ik heb jammerlijk gefaald. Als het alleen om eten en drinken gaat, kan een gezin van vier het met € 50,- redden – dure dieetproducten buiten beschouwing gelaten. Maar je moet continu opletten en het is allemaal vrij basic. Laat staat dat je er ook nog de overige boodschappen - kleding, schoenen, schoolkosten, sportabonnementen of benzine – van kunt betalen.

Ik schaam me, ik ben een luxepoes

Na dit experiment schaam ik me wel een beetje, ik ben echt een luxepoes. Het zijn geen extravagante uitspattingen, maar heel veel dagelijkse dingen waar ik geen seconde over nadenk, bezorgen anderen kopzorgen. Ik ben me bewust geworden hoe vaak ik geld uitgeef zonder erbij na te denken. En ik besef nog meer hoe bevoorrecht we zijn. Ook de kinderen leerden dat heel veel dingen waar zij recht op denken te hebben, voor een ander totaal onbereikbaar zijn. Ik hoop dat ze dat onthouden. 

Ik ben van plan om bewuster boodschappen te blijven doen. En binnenkort help ik mee bij een inzamelingsactie voor de lokale voedselbank. Dat is het minste wat ik kan doen.

Lees ook: Esmeralda ging leven volgens Maleachi: eerst de tienden

Geschreven door

Annemarie Kok-van Twillert

--:--